A Relationship called Friendship

5

" Hindi ba talaga? Hindi ka ba talaga pabida? Cause if you'll ask me right now, according to what I've seen, My answer will be probably yes "

Staring at Nat's face makes me mad, his reactions are irritating me.

My heart beats fast as I knew that this moment is embarrassing , and I didn't expect that this would be this far.

Still, I can't imagine na magagawa niya to sakin. He's not that Nat na I used to be with. Parang isang iglap, he transformed like a total stranger.

" The hell!! Why are you saying this stupid words Nat! " giit ko sa kanya habang nakakuyom ang mga kamay ko sa sobrang inis.

" Because it's the truth " kitang kita ko kong pano niya sabihin ang mga katagang yon, truth? The hell!

" Damn! Hindi mo alam ang mga pinagsasabi m-- "

" Of course I do, sa pagkaka alam ko kasi hindi lang kasi ikaw ang istudyante rito " pagputol niya sa sasabihin ko. Na mas umininit pa lalo ang ulo ko.parang pakiramdam ko pinaglalaroan ako ng kamalasan at galit sa mundo.

" Then what are you supposing to tell! Na ako ang mali! Sa kabila ng pagsampal sakin ng taong to! Look! He did something na pwede niyang ikatangal sa pagiging guro! Because it's in the law na bawal ang pumatol at manaki--- "

" Why? Do you think? Magagawa niya yon basta basta kung wala kang ginawa na out of his respect! And do you think na ikaw lang rin ang may alam lahat lahat ng sagot sa tanong niya? Kaya palagi mo nalang pinapangunahan siya? "

" Look Nat! You don't understand!!! "

" Of course I do! "

" Fvck the hell! I was just saying the truth! and I was just telling his actions na nakita ko!!! "

" But you doesn't have evidences! So its libelous and defaming him! "

" Then what's the point of confronting me in front of everybody na hindi naman ikaw ang sinabihan ko non! Tapos kung sabihan mo kong pabida eh mas pabida kapa! Tulad kalang pala ng baklang to na idinidiin sa iba kung ano ang tunay na kulay nil--- "

" ENOUGH!!! " Monteman said, habang makikita sa mga mata niya na nasayahan siya sa mga nangyayari. While me? I'm out of burst! I just don't know why this things are happening. And Nat? It feels like he betrayed me at parang ilang segundo nalang . . .

tutulo na

Tutulo na ang mga luha ko.

Parang tutulo na talaga dahil sa naiisip ko ring . . .

di to na matatapos

Dito matatapos ang pagkakaibigan namin.

            To be continued  . . .

                    -  June 2 , 2018 -

--- --- --- --- --- --- --- ❤❤❤ --- --- --- --- --- ---- ---

Author's Nota!

If ever - kung may nagbabasa ! *kung may talagang nagbabasa nito! Sorry reader / readers!

Kasi - mag aaral Na ang ' Motor ' Na Author niyo! So matagal tagal pa ang updateeeee! Huhuh sorry sa mga typo at mga nalilimutan ko - maka limutin kasi ako kaya senya na kung papatulogin na muna ang pusong napagod kakahintay♪♪♪. . .
kala ko madali lang talaga ang gumawa ng Wattpad story! Huhuh! Geez! Ang hirap pala?! Parang ayaw kona tuloy ituloy ....

Sige sayoonara muna minna - san! 

Kikitain ko pa ang prinscharmeng ko! Ayiehhhhh ❤❤✌ . . .

--- --- --- --- --- --- --- --- --- --- --- --- --- --- --- ---

June 16 , 2018

I'mmmmmm backkk!
Ayiehh ayiehh! Ang liit lang ng last UD no?  Obvious naman ~  (ಥ ͜ʖಥ) haha . . .

" ENOUGH!!! " Rinig kong sigaw ni Montete sa amin " Let's beggin theh owrall ! " tss.. My face was still frowning at same time he spit those words , I really hate him to the point I want to be a criminal ...

I doesn't have the guts to answer his damn questions  , all I did was facing the guy in the window, staring at me.. And smiling like he saw the scenario a while ago. Ano pa ngabang maasahan ng lalaking gwapong senpai nato? Itchura palang... Nakaka bwesit na... Ito pa naman ang ini wiwish ko na di madatnan...but geez, parang lahat ng kamalasan nilalabas ng tadhana ngayong araw!

After minutes , natapos narin ang recitation ng Montete nayon, I immediately grab my books and put it in my bag para umalis na when...

" Miss Realonda, go to principal's office tomorrow with your parents " Hearing those words made my heart beats so fast, like what?? Dadalhin ko mama ko? No! No! Di to pwede...oo ,maganda ako pero, di kami mayaman huhuh. At alam kong wala yong konek!

Maxinejiji? Tulong naman please maganda ka dibang magsulat ng storya? Pagandahin monaman yong storya ng buhay ko huhuh...

Paglabas na paglabas ko sa Room at hanggang sa nakalayo nako agad akong nakaramdam na may sumusunod sakin, I play numb , syempre snob ako diba?. At dahil rin mas iniisip kopa ang principal namin! Napaka terror ng manong nayon no! Gwapo lang yun pero parang si Yago at Choco ang ugali non.

Kung matutulongan lang sana talaga ako ni Cardo! Talagang di na ko magrereklamo na tapusin na ang ' ang probinsyano ' at e pre-pray kong mahuli na ang pulang araw! , kung tutulungan lang sana ako ni Zeke! Huhuh magiging die hard fan na talaga ako ng barbie! Kung tutulungan lang talaga ako ng mga bagani! Manonood na talaga ako non! Huhuh! Isama pa natin sina Amihan? Pirena? Pashnea! Pati zombie sa ' the cure ' diko na pipintasin at lalaitin!

Lakad pa ako ng lakad hanggang sa makaabot ako sa batibot ng Brent International School. Jokeness!! - hanggang sa makaabot ako sa hallway ng mga abandonadong CR na feel na feel kong may nag mamanman! Aba! Mas fighter patong naniniktik na taong to kaysa sa mga sinaunang tao sa El filibusterismo!

I was in hurry when I hear some footsteps towards me.

" Hey stop! " I heard while I was walking more faster than ever. Like what's with this guy? Gusto konang umuwi, Mapriprincipal pako bukas. I know that its Josh but who cares, I'm still not in a mood to talk.

" Hey stupid! I said stop! " aba ako pa ang stupid? Eh siya naman ang sunod ng sunod! Ipapatay ko kaya to kay Victor Magtangol!

Sa unknown na dahilan, I faced him and seeing he's handsome face make me more angry! Aba ang kinis! Mas Makinis pa siya sakin ah? In fairness sayo boi!

" What!? " I shouted.

"