I Finally Found Someone (One Shot)

NOTE

You can write your feedback after reading the story. If I should make a story with 30 chapters or make another one shot story.

Im open for corrections.

Lastly, please play I Finally Found Someone by Morissette and Arnel Pineda

Sorry I can't fulfill your expectations. I tried haha.

Let me know your thoughts. Hope you'll enjoy this one shot story. I didn't plan this so I'm sorry. Not that good enough cause I made it for fun, and wrote it for 5 minutes only. Salamat!

"Hoy Lenlen! Walang iwanan ah? Best friends forever tayo!" sabi sakin ni Sapsap

"Oo naman, Sap! Ikaw pa ba?"

Oo na gusto ko siya! Pero bata pa kami papagalitan ako ni mommy. Hmp..

"Promise, cross your heart hope to die?" ang cute talaga ni Sapsap!

"Sige basta mauna ka mamatay." biro ko

Nakita ko namang sumimangot at kumunot ang noo niya sakin.

"Biro lang naman, Sap. Yabyu!" ano ba yan! Di ko ma pronounce yung labyu

"Labyu yun Lenlen! Haaaynako. Bulol ka talaga." natatawang sabi niya

Natatawa ako habang naiisip yun. Pagkatapos non? Nawala na si Sapsap

"Sap?" Katok ko sa bahay nila

Nakailang tawag ako sakanya, asan na kaya yun? Wala din si ate Menchie dito eh.

"Oh, Allen? Wala na si Sapphire nasa Maynila na lumuwas para don ipag patuloy ang elementarya niya at pag memedesina ng ate Mia niya." ani Aling Annie

Pagkatapos non, umuwi ako ng bahay at nagkulong sa kwarto ko. Ibinuhos ko ang luha ko buong gabi.

"Akala ko ba walang iwanan, Sap?" hagulgol ko "Yabyu, Sap! Di kita makakalimutan hahanapin kita paglaki ko."

Nasa Manila na ako pero hanggang ngayon wala pa ring Sapsap na dumadating.

Sa susunod na school year grade 11 na ako sa St. Charles

Sure ako na grade 11 na rin si Sap. Bahala na ang tadhana na gumawa ng paraan para magkita kami ni Sapphire

//

Makalipas ang ilang buwan, first day na naman ng grade 11 ko. Nakakatamad mag-aral kaso wala naman akong choice.

"Okay class, introduce yourselves." ani mam Lea

Hays. Pinaka worst na araw nga naman talaga ito.

"I'm, Princess Niel--" katamad makinig.

Hanggang sa lumuwa na ang mata ko sa babaeng dumaan sa harap ko. Ang ganda niya! Para siyang anghel.

"Hey guys. I'm Sapphire Sirvei Mendoza. Looking forward to meet you. You can call me Sap. Thankyou!" f*ck. Siya nga! Siya!

Hanggang turn ko na para mag introduce. Kinakabahan ako!

"Maligayang araw. Ako nga pala si Allen David Garxia. Maaari niyo akong tawaging Lenlen. Salamat!" tinignan ko si Sap at laking gulat niya ng makita ako.

Hindi namin inasahan na dito kami pagtatagpuin ng tadhana. Salamat, Lord! Nakita ko na rin si Sap. Ang babaeng una at huling mamahalin ko.

"Len?" gulat ako na tumingin kay Sap. Kilala niya pa rin talaga ako.

Niyakap niya ako ng mahigpit lumipas ang mga araw at bumalik na kami tulad noong bata pa kami.

Ipinaliwanag niya ang nangyari noon. Naintindihan ko naman. Wala talaga siyang magawa dahil mga bata pa kami nun.

Nagpaalam ako na liligawan ko siya laking pasalamat ko na pumayag siya.

Hanggang sa umabot kami ng college at sabay nagtapos ng kolehiyo.

At makalipas ang ilang taon?
-

Ngayong 2018 na. Kasal na kami. Masaya at may dalawang anak. Ambilis ng araw no? First love never dies. Siya ang una at huling pag ibig ko. Ansaya balikan ang mga nangyari noon.

Oo lahat ng nabasa niyo flashback lang yun. Sabi nga nila, pag mahal mo hindi mo susukuan kahit ano pa man yan.

"Hon, tara na. Kain na tayo! Tinawag ko na sila Amethyst at Allenariey." tawag niya na ako. Paalam na salamat sa pagbabasa. Sana nagustuhan niyo ♡