Dear Diary | 윤민

40

Min Yoongi.

Περπατούσα τους διαδρόμους του σχολείου, απεγνωσμένα, προσπαθώντας να βρω τον Jimin. Συνέχιζα να ψάχνω μέχρι που συνειδητοποίησα ότι σε λίγο θα ξεκινούσε το μάθημα. Αλλά, ευτυχώς, τον βρήκα.

Με κάποιον άλλο. Ένα ψηλό άτομο.

Χεράκι χεράκι. Αμέσως με είδε. Με χαιρετησε και ήρθε προς το μέρος μου. Τραβώντας... τον φίλο του, νομιζω; Ενιωσα ενα πονο στο στηθος μου. Που δεν ηθελα να νιωσω. Ενιωθα πως αργησα.

"Hey Yoongi!" Είπε ο Jimin καθώς έσκυβε προς τον "φίλο" του. "Αυτός είναι ο Marlo, το αγόρι μου." Να το. Χαμογέλασα λες και όλα ήταν μια χαρά. Αν και δεν ήταν. "Γεια Marlo, ειμαι ο Yoongi. Ο φίλος του Jimin." Είπα καθώς ετεινα το χέρι μου προς αυτόν.

Χαμογέλασε και έπιασε το χέρι μου. Το κούνησε ελαφρά. " Χάρηκα για την γνωριμία." Είπε καθώς το χαμόγελο του όλο και μικραινε. Κοίταξα προς τον Jimin, χαμογελούσε. "Μπορώ να μιλήσω στον Jimin για λιγο;" είπα με πόνο ανάμεσα στην φωνή μου.

Μουρμούρισε "εντάξει." Τον ευχαρίστησα. Εγώ και ο Jimin πήγαμε έξω. Στη μέση του σχολείου υπήρχε ένα συντριβάνι. Κερασοδεντρα στο γύρω του προαυλίου. "Jimin,"

"Είμαι χαρούμενος για εσενα. Αλλά νομίζω... Πρέπει να το πω τώρα." Είπα καθώς έτριψα το κεφάλι μου χαμογελώντας νευρικά. "Τι ειναι;" είπε ο Jimin χαμογελώντας.

"Μου αρέσεις." Τα μάτια του Jimin άνοιξαν. "Ξερω, είναι αργά. Αλλά, πάντα είχα αυτά τα συναισθήματά για εσένα. Δεν ήξερα καν αν σου αρεσα. Αλλά είμαι χαρούμενος που... βρήκες κάποιον. Που θα σε κάνει χαρούμενο. Όπως σε έκανα και εγώ οταν είμασταν παιδιά. Ειμαι χαρούμενος που σε αγαπάει όπως και εγώ." Γέλασα νευρικά καθώς κοιτούσα κάτω στο έδαφος και πάλι στον Jimin.

"Αν θυμάσαι, εγω σου έδωσα αυτά τα πράγματα στο ντουλαπάκι σου. Τα σοκολατάκια, τα λουλούδια, το μικρό αρκουδάκι. Μου θύμισε εσένα. Πονούσα όταν νόμιζες πως ήταν από τον Hoseok. Αλλά ήμουν ευτυχισμένος που ήσουν χαρούμενος. Heh, ακόμη, έγραφα τα πάντα. Αν δεν καταλαβαίνεις τι εννοώ, ορίστε." Είπα καθώς έδωσα στον Jimin το ημερολόγιο μου.

"Τα έγραψα όλα εδώ. Και σε αυτό το σημείο, δεν ξέρω αν είμαστε φίλοι." Είπα καθώς ο Jimin πήρε το ημερολόγιο μου από τα χέρια μου. Και κοίταξε πάλι σε εμένα. Γύρισα από την αλλη μερια. Χαμογελωντας απαλα. "Χαιρομαι που σε αγαπάει. Όπως και εγώ." Είπα και ξεκίνησα να φεύγω.

"Περιμενε." Είπε ο Jimin και σταμάτησα για να τον δω. Έπαιζε με το ημερολόγιο. "Μπορούμε να παραμείνουμε φίλοι; Ακομη;" Σήκωσα τους ώμους μου. "Θα είναι λίγο παράξενα. Συγγνώμη, όχι." Είπα και γύρισα για να φύγω.

Ή καρδιά μου έσπασε σε μικρά κομματάκια. Και ξερω πως ο Jimin θα πονέσει επίσης. Αλλά είναι καλύτερο από το να τους βλέπω να φιλιούνται μπροστά μου. Λες και είμαι τρίτος. Σε όλους.

Ο Namjoon με τον Jin. Ο Taehyung με τον Jungkook. Ο Jimin με τον Marlo.

Απλώς χαρομαι που είναι όλοι τους χαρούμενοι.
Όπως με έκαναν και αυτοί χαρούμενοι.

The end.