۩ Хараал ۩

Part 4,5

АНХААРУУЛГА: ЭНЭХҮҮ ӨГҮҮЛЭГ НЬ ЁС БУС ҮГ ХЭЛЛЭГ ЗУРАГ ОРСОН УЧРААС УНШИХ ЭСЭХЭЭ САЙН БОДООРОЙ! ДАРАА НЬ ОЛОН ДОЛОО ЮМ ЯРИВАЛ ТЭР МИНИЙ АСУУДАЛ БИШ

Мёнсүү дахин ойртож би холдсоор буйдангын ирмэг дээр ирсэнээ мэдэлгүй дахин хажуу тийш болтол буйдангаас унаж Мёнсүү намайг татах гээд миний дээрээс уналаа.

Мёнсүү: уучлаарай

гээд уруулаа миний уруулуу аажмаар ойртууллаа.... Гэтэл утас дугарч бид хоёр сандран босоцгоолоо.

Би:байна уу?

?: аан Даран уу?

Би: тийм байна хэн бээ

?: аан Тао байна

Би: аан за [[энэ их зант надруу яах гэж залгадаг билээ]] ямар хэрэг гараав?

Тао: аан нөгөө чамайг гэртээ байна уу л гэж танайх манайхтай ойрхон шдээ би тэгээд хийх юм олддоггүй чамтай уулздаг юм билүү гээд л

Би: би чиний хийх юм бишээ. Тэгээд ч би гадуур явж байна.

Тао: аан заза орой мэссэж бичье хариу бичээрэй

Би: айн??? ...за [[өнөөдөр би буруу хөл дээрээ босчихсон уу энэ хүмүүс буруу хөл дээрээ босчихсон үү бүү мэд]]

Мёнсүү: хаана зогслоо

Би: математик

Мёнсүү: хичээл ярихаа больж чиний тухай ярилцая

Би: хэхэ миний тухай ярилцаад чи математикдаа сайн болчихгүй шүү дээ

Мёнсүү: би аргалчинаа Дараныг ийм хөөрхөн гэж яагаад урьд нь анзаарч байгаагүй юм болоо

Би: хэхэ

Мёнсүү: заза би чамд хоол хийгээд өгье

Би: за

Тэр урьд нь миний нэрийг хэлэх нь битгий хэл намайг нэг нүдээрээ ч хардаггүй байсан. Гэтэл одоо дэндүү өөр надруу харах харц надад хандах хандлага үйл хөдлөл гээд бүгд тэс ондоо байгаа нь сонин санагдаж байгаа ч хайртай хүн маань болохоор муу санаалж чадсангүй.

Мёнсүү: энэ нь амттай

Би: за

Мёнсүү: аа гээрэй

Би: айн

Мёнсүү: айн бишээ ааа

Би: ААА

Мёнсүү миний аманд хоол савхдан хийж өгөөд өнөө сэтгэл татам инээмсэглэлээрээ инээлээ.