lantaarn + kaars

418 43 4
                                    

wat jij een naam geeft
is eigenlijk slechts een
vleeskleurige huls
waarin alles wat
doet/maakt/hoopt
veilig opgeslagen is en soms

eruit komt
hallo wereld

ook vaak onontdekt blijft
opgesloten lijkt me

en dan op het laatst
kreukelt en zakt ineen
als iets duns dat
een onzichtbare vlam
stevig vastklemt

in papieren vleugels
dicht tegen haar borst
drukt alsof zij samen
één lichaam vormen
maar ik weet

vasthouden betekent
minder dan wij
liever zouden willen

omdat
te stevig is nooit goed

Verder, nogWhere stories live. Discover now