MASKE (HİSSİZ'in ADRIAN'ı) - RAFLARDA ÖN OKUMA

Bölüm 2: Beverly Hills, Eylül 2005

İKİNCİ BÖLÜM

Beverly Hills, Eylül 2005

Jasmine topladığı derme çatma valizin ardından eve son bir defa daha baktı. Unuttukları ne olabilirdi ki? Adriano ve kendi eşyaları eski bir valize sığacak kadar azdı. Daniel'ın Türkiye'ye gidişinin ardından ev bomboş kalmış ona yalnızlığını hatırlatarak alay edercesine göz kırpmıştı adeta. Adriano olmasa Adrian'ın teklifini asla kabul etmezdi; ama bu mahallede Daniel olmaksızın tek başına Adriano ile güvenliklerini nasıl sağlayabileceğini bilememişti. Daha geçen Cuma oyun parkı yakınlarında çıkan bir çete kavgasında bir küçük çocuk yaralanmış ve Jasmine için karar noktası olmuştu. Mahalleri nispeten pek çok yere göre daha nezih olsa da çeteler her yerdey- di. Son bir defa iç çekerek Adriano'ya baktı.

"Hadi bakalım bambino gitme vakti geldi."

Adriano neşe dolu yeşil gözleriyle annesine bakarak kocaman bir gülümseme ile onu taçlandırdı.

"Anne, Adrian bizi almaya gelecek mi?"
"Hayır tatlım, biz gideceğiz."
"Ama neden anne? Çok fazla arabası varmış. Bizi ala-

bilir."
Jasmine hüzünle puslanan gözlerini Adriano'nun

gözlerinden ayırmadan dizlerinin üzerine çökerek onun minik ellerini avuçlarının içine aldı.

"Tatlım, Adrian bizim patronumuz ve biz geçici ola- rak, Danny gelene kadar onun yanında yaşayacağız. O yüzden ona rahatsızlık vermemeliyiz ve ortalıkta, ayak altında fazla dolaşıp çok soru sormamalıyız."

Adriano yüzünü buruşturarak annesine kızgın bir bakış yolladı ve Jasmine'in sözlerine hüzünle itiraz etti:

"Hayır mama, o benim arkadaşım ve arkadaşlar oy- nar! Kendi söyledi ve istediğimiz kadar onun yanında kalabilirmişiz. Hem kocaman bir havuzu varmış ve kar yağarken girebiliyormuşuz. Bana yüzmeyi öğretecek söz verdi."

Hepsini bir solukta söylerken Jasmine'in içi daha da burularak derin bir hüzne boğuldu. Gözünden akan tek bir damla yaşa engel olmazken elini hafifçe kaldırarak Adriano'nun yanağına dokundu.

"Ah benim küçük pesca'm1, Seninle ne yapacağız böyle."

Tam o sırada Jasmine'in sözleri çalan kapı ile kesildi. Jasmine hafif bir merakla kapıya doğru ilerleyip delik- ten baktığında gözlerine inanamamıştı. Şaşkınlıkla ne yapacağını bilemez bir şekilde kapıya sırtını dönerek yaslanıp bir elini kalbine dayadı ve sessizce içinden la- net okudu. Adrian kanlı canlı kapısının ardında duru- yordu. Evet onu bundan sonra her gün görecekti belki; ama kapısının arkasında hiç ummadığı bir anda görme- ye de hazır sayılmazdı. Hele üç sene önce olanlardan sonra onun yüzüne nasıl bakacağını hâlâ bilemezken onunla baş başa kalma fikri bir hafta öncesine göre daha az cazip geliyordu. Çeteleri tercih etmek üzereyken kapı tekrar çalındı ve ardından Adrian'ın derin erkeksi sesi yükseldi.