Sanki onunla konuşurken her şey duruyordu benim için dilim tutuluyor, konuşamıyorum. İşte o zamanlar şiir yazmaya başladım anca öyle ifade edebilirdim kendimi öyle de oldu. Şiir yazarak kendimi ifade etmeye başladım, kendimi herkese karşı konuşarak ifade ederken İso'ya şiir yazıyordum...
Ben ilk ona yazdım, ilk ona okudum, ilk o duydu ilk o okudu...
O farklıydı sıradan değildi, herkes gibi değildi, her şeyden öteydi ya...
Son bir aya girmiştik 4 hafta daha görebilirdim onu son güne kadar gel dese gelirim onun için. İşte zaman geçiyor öyle arkadaşla konuşuyordum bi gün İso'yu sevdiğini söyledi aile dostumuzun kızı, babamın ortağının kızı. Bi de Melisa var daha İsoyla barışmak istiyorum falan demiş arkadaşlarına bi şey yapmam lazımdı...
