ခ်စ္​​ေသာဝမ္​​ေဖး (ဘာသာျပန္​)

အပိုင္​း (၆)

အပိုင္​း (၆)

"မင္​းဘာလို႔မလႈပ္​တာလဲ?'' ​ေပထန္​​ေယာင္​ယြဲ႔ မ​ေနႏိုင္​​ေတာ့ဘဲ​ေမးလိုက္​သည္​။ တုန္​းဖန္​း​ေယာင္​ရယ္​ ရဲ႕ မာ​ေတာင္​​ေနသည္​့ပစၥည္​းကသူ႔အထဲတစ္​ဝက္​လိုက္​ဝင္​​ေနတာသူခံစားရတယ္​။ တစိမ္​့စိမ္​့ယားယံမွုေၾကာင္​့ ​ေနရာထိုင္​ရခက္​လာသည္​။ သူအသြင္​းခံရဖို႔​ေမ်ွာ္​လင္​့​ေန​ေပမယ္​့လည္​း တုန္​းဖန္​း​ေယာင္​ရယ္​ ကမလႈပ္​။

"ဟုဟု....​ေယာင္​ယြဲ႔... ကိုယ္​မလႈပ္​ႏိုင္​​ေတာ့ဘူး...ကိုယ္​့​ေအာက္​ပိုင္​းနာ​ေနတယ္​...တင္​ပါးလည္​းနာ​ေနတယ္​...​ေျခ​ေထာက္​လည္​းနာ​ေနတယ္​....''

​ေပထန္​​ေယာင္​ယြဲ႔ ​ေသ​ေလာက္​​ေဒါသထြက္​လာသည္​။ ''မင္​းပဲ​ေသမလိုလုပ္​ခ်င္​​ေနတာမဟုတ္​ဘူးလား...မင္​း...မင္​း​ေျခ​ေထာက္​ကဘယ္​လိုဒဏ္​ရာရလာတာလဲ''

သူလည္​းပဲ​ေခါင္​း​ေခ်ာင္​သြားၿပီထင္​ အ​ေရးမပါတာ​ေတြ​ေလ်ွာက္​​ေမး​ေနမိၿပီ။

"ကိုယ္​့​ေျခ​ေထာက္​​ေရာင္​​ေနတာ....'' တုန္​းဖန္​း​ေယာင္​ရယ္​ ​ေနာက္​စကားကို​ေတာ့ ​ေယာင္​ယြဲ႔ စိတ္​ဆိုးမွာစိုးလို႔ ျပန္​ၿမိဳခ်လိုက္​ၿပီး နည္​းနည္​းလႈပ္​ဖို႔ႀကိဳစားလိုက္​သည္​။ ဒါမယ္​့မရ။

"​ေယာင္​ယြဲ႔ ဘယ္​လိုလုပ္​မလဲ။ ကိုယ္​့ခါးၾကည္​့ရတာလႈပ္​မရ​ေတာ့ပံုပဲ ဟုဟုဟု..''

အ​ေစာကမွစိတ္​ထ​ေနတဲ့ ​ေယာင္​ယြဲ႔ အခု​ေတာ့ ​ေဒါသပဲထ​ေတာ့တယ္​။ ''ငါဘာလုပ္​ရမွာလဲ''

"ကိုယ္​မရဘူး...​ေယာင္​ယြဲ႔... ဒီလိုလုပ္​ မင္​းဖက္​ကလႈပ္​ရင္​​ေကာ...''

"မင္​း...'' ​ေပထန္​​ေယာင္​ယြဲ႔ က အံႀကိတ္​လိုက္​ၿပီး ''အခုခ်က္​ခ်င္​းထုတ္​လိုက္​စမ္​း''.

"ဟင္​အင္​း....မထုတ္​ခ်င္​ပါဝူး...လုပ္​မွာ လုပ္​မွာ!" တုန္​းဖန္​း​ေယာင္​ရယ္​ ၊ ​ေယာင္​ယြဲ႔ ကိုဖက္​ထားၿပီး ပိုနစ္​ဝင္​​ေအာင္​လို႔ႀကိဳးစားလိုက္​သည္​။

"​ေယာင္​ယြဲ႔... ကိုယ္​လႈပ္​​ေနၿပီ လႈပ္​​ေနၿပီ...ဒါမယ္​့...အရမ္​းနာတယ္​လို႔''