Love from Tin (ChanBaek / OneShot)

Tenekeden aşk 2/2

Çocuk hastaneye yatırılıp kontrolden geçtikten sonra beyninde büyümüş tümör göründüğünden ve acilen alınmazsa hayati risk taşıdığı söylenmişti.

Yoora nerdeyse bayılacak vaziyetteyken Baekhyun'un annesi hemşire önlükleriyle beraber onun yanındaydı.

"Bi-bizim o kadar paramız yok. Ya ona bir şey olursa?" dedi. Daha yeni yeni yetişkin olan bir kız için fazla gelmişti bu yük.

Baekhyun daha ne olduğunu anlayamasa da korkmuştu.. Arkadaşını kaybetmekten..

Odaya girip arkadaşının elinden tuttu ve ağlamaklı bir şekilde adını söyledi.

Çocuk gözlerini açtı. "Üzülme, yanında olacağım."

"Sana bir şey olmayacak değil mi?"

Çocuk gülümsedi. "Benim gibi bir devi bu tür şeyler sadece gıdıklar!" Baekhyun kıkırdadı. Çocuk ellerindeki minik elleri okşadığında Baekhyun'un gülmesi durdu ve ikisinin ellerine baktı. İkisi de ses çıkarmadı.

Sessizliği çocuk bozdu. "Ablam insanların çocukluk anılarının çoğunu unuttuğunu söyledi. Sen yetişkin olunca ablamın sana bakmasına gerek kalmayacak ve ayrılacağız. Eğer anılarımızı hatırlamazsan şimdi dediklerimi hatırla. Adımı asla unutma tamam mı?" çocukluk aklı ile Baekhyun'un kafasını dağıtmak istedi.

"Benim adım.." çocuk ismini bastıra bastıra ve biraz sesli bir şekilde adını söyledi sanki böyle yapınca unutulması imkansız olacakmış gibi. "Şimdi sen de adını söyle büyüyünce unutmamam için."

Baekhyun kıkırdadı ve çocuğu taklit ederek adını söyledi.

"BYUUUN BAEK HYUUUN!"

...

Çocuğa ameliyat kararı alınana kadar birkaç gün hastanede kaldılar. Baekhyun'un annesi orda hemşire olduğu için hem oğlunu daha çok görüyordu hem de çocuğun küçük işlerini hallediyordu.

Sonunda nasıl olduysa ameliyat yapılması kararlaştırıldı.

Bakıcı Yoora annesine haber verse de kadın onları beslemekten bıktığını ve kendi başlarının çağresine bakmalarını söylemişti.

Bunun üzerine Baekhyun'un annesi çocuğu çok yakını olduğunu söyleyerek hastaneden indirim kazanmış ve daha çok çalışmayı kabul etmişti.

Bakıcı Yoora ise günün belli bir vakti çocuklarla ilgilenip diğer kısmında ikinci bir işe gidecekti..

...

Baekhyun nedenini bilmediği bir şeyden dolayı bir türlü kendinden çok değerli verdiği arkadaşının odasına giremiyordu.

Annesi Baekhyun'un beline sarıldı. Baekhyun kurtulmaya çalışıyordu. "Oğlum! Dur lütfen!"

"Bırak beni!"

"Oğlum, arkadaşın gayet iyi. Sadece küçük bir işi var!"

"Girmek istiyorum!" ağlamaya başlamıştı sinirden.

O sırada kapalı odadan ne dediği belirsiz çığlıklar duyuldu. Baekhyun dehşete düştü. "Bu onun sesi! O iyi değil anne!"

Annesi daha da sarıldı. "Sana kola alırım!"

"HA-YIR!" sonunda annesinin kollarından kurtuldu ve hızla kapıyı iterek içeri girdi.

Arkadaşı.. Güzel saçlarını kazıyorlardı.. Ama o bunu istemiyordu.. Çırpınsa bile imkansızdı kurtulması. Hemşireler kolundan ve bacağından tutmuştu.

"Kesmeyin saçlarımı!!" dedi çocuk haykırarak. Boğazı şişene kadar bağıracaktı.

Baekhyun dayanamayıp onla beraber haykırdı. "Bırakın onu!" annesi hızla yanına gidip gözlerini kapadı. "Kazımayın saçlarını!"