"Hadi gidiyoruz" dedi uygar.
Başımızla onayladık çizimlerimi aldım ve kapıya doğru ilerledim.
Sonunda şirketten çıktığımızda arabaya bindik telefonuma hiç bakmamıştım telefonumu alıp baktım.
Arama ve mesaj doluydu.
Babamdan ve annemden yani annem olmayan annemdendi.
Selen annemin mesajlarına girdim ve okumaya başladım zaten 5 tane mesaj atmıştı.
Nefes biliyorum sen benim kızım değilsin ama kızım gibi baktım sana daha doğrusu bakmaya çalıştım ama olmadı yapamadım. Üzgünüm...
Nefes bak biliyorum çok kızgınsın ama babanın bir suçu yok oda böyle olmasını istemezdi. Babanı affet nefes baban ne yaptıysa senin için yaptı. Affet babanı...
Senin gibi bir kızımın olmasını çok isterdim nefes ama olmadı daha doğrusu olamadı keşke sen benim gerçek kızım olsaydın hayat işte...
Üzgünüm nefes çok üzgünüm...
Eyer sende ufacık hatrım varsa babanı affet...
Yazıyordu derin nefes aldım.
Ah ah be selen hanım öyle kolay mı be affetmek.
Acaba kızım olmadı daha doğrusu olamadı derken neyi kastetmişti ki ?
'Belkide kendini acındırıyordur ?' Dedi iç sesim.
Hak verdim iç sesime ama ya gerçekten kötü bir şey yaşadıysa ?
Anlamamıştım anlamakta istemiyordum ya.
Derin nefes aldım.
Telefonum çalmaya başlamıştı baktığımda 'BABAM' yazısını görmemle gözlerim dolmuştu.
"Doğuş arabayı sağa çeker misin?" Dedim.
Doğuş arabayı sağa çektiğinde arabadan inip babamın aramasına cevap verdim.
"Kızım" Dedi babam sesi paramparça gelmişti.
"Baba" dedim düz sesimle.
Ona çok kızgındım.
Sinirliydim.
Bana her zaman annesizliği yaşatmıştı.
Ne olurdu ki annemin öldüğünü söyleseydi ya da beni terkettiğini söyleseydi bana yalan söylemeseydi.
"Kızım özür dilerim biliyorum hiç bir şey özürle geçmiyecek ama affet beni kızım. Tamam eve gelme sadece beni affettiğini söyle yeter bana iyi olduğunu bilmeme izin ver lütfen" dedi babam ağlıyordu bir erkeğin ağladığını ilk defa duyuyordum.
"Kalbimi çok kırdın baba keşke annemin öldüğünü söyleseydin yada beni terkettiğini ama bana yalan söylemeseydin keşke" dedim gözlerimden akan yaşları umursamadan
"Özür dilerim kızım annen böyle olmasını istedi" Dedi babam.
"Bana annemi bulur musun onunla konuşmak istiyorum" derin nefes aldım. "Bu arada seni affetmeyi düşünüceğim eve gelmeyi ise düşünmüyorum sizin yüzünüzü görmek istemiyorum" dedim içimin paramparça olmasını umursamadan.
"Peki kızım ben anneni bulduğumda seni ararım ve yerini bildiririm" Dedi babam ve telefonu suratıma kapattı.
Ne kadar zor olmuştu babamla konuşmak.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bana Hayat Sen...
Random"Seviyor musun onu?" "Evet" "Ne yaptı sana" "Hiç bir şey" "Doğuş sana güzel bir hayat sunamaz. Onun yanında mutlu olamazsın" "Yanılıyorsun! Evet bana güzel bir yaşam sunamaz. Her zaman mutlu olucağız diye bir kanunda yok. Bazen üzülüceğiz bazen...
