Natsu'nun onu beklediği yere giden Lucy, ağacın altında hoş bir piknik sofrası gördü. Bunları Natsu mu yaptı diye düşünürken bir görev için olduğuna karar kıldı ve gülerek yanına ilerledi.
"Piknik mi? Vay canına, bu sefer kimi tuzağa çekiyoruz?"
Natsu şaşkınlıkla "Anlamadım." dediğinde sarışın kız tekrar açıklamak zorunda kalmıştı. "Görev için değil mi tüm bunlar?"
"Ne? Hayır. Hayır. Senin için Luce. Hepsi senin için."
Daha önce sütten ağzı bir güzel yanan kızımız bu sefer temkinli yaklaşmaya çalışıyordu. Natsu senin için demekle neyi kastetmiş olabilirdi ki?
"Yani beni mi tuzağa çekmeye çalışıyorsun?"
Güldü Natsu. "Neyin var senin? Aynı benim gibi davranıyorsun?"
"Sadece anlamaya çalışıyorum çünkü daha önce-"
"Daha öncesini boşver! Otur artık."
"Tamam. Tamam."
Lucy otururken bir yandan da Natsu'ya nasıl itirafta bulunacağını düşünüyordu. Hem bu işin bir an önce bitmesini istiyordu hem de reddedilmekten korkuyordu.
"Dinle..."
"Dinle..."
Aynı anda söze girmişlerdi.
"Önce sen...."
"Önce sen..."
"Hayır, sen...."
"Hayır, sen..."
Bu küçük karmaşa en sonunda Natsu'nun "Yeter artık söylüyorum! Acayip gaza geldim!" bağırışıyla son bulmuştu.
"Neyi söyleyeceksin?"
"Natsu seni seviyor, Luşi!"
Aniden belirip bunu söyleyen kediye "Kapa çeneni Happy!" diye kızmıştı Natsu.
"Olmaz! Sabahtan beri sırf bunu söylemek için ağaçta pusuya yattım ben."
"Mutlu musun şimdi Happy?! Ben söyleyecektim!"
"Yine söylersin. Hatta yine söyle."
Kedi kıkırdarken Natsu soğuk terler dökerek Lucy'e dönmüştü.
"Lucy, ben düşündüm de. Ve düşünmek benim için hiç kolay olmadı. Seni... Seni hep yanımda görmek istediğimi fark ettim."
"Hep derken? Arkadaşın olarak mı?"
Lucy bunu sorarken gerilmişti çünkü Natsu her zamanki umursamaz sesiye 'Tabii ki öyle! Başka ne sanıyordun?!' derse kendini tutamıyıp ağlamaya başlardı.
Ama korktuğunun aksine Natsu adeta çırpınarak "Hayır! Hayır!" demişti.
"O zaman..."
"Buna ne diyorlar bilmiyorum ama senin yanındayken kalbim yerinden çıkacakmış gibi atıyor ve sürekli seni düşünmek istiyorum. Ben, hep seninle olmak istiyorum."
Lucy adeta şok geçirmişti, bunu beklemiyordu işte. İstediği buydu ama kendini buna göre hazırlamamıştı.
Kekeleyerek "Ben, ben..." demeye başladığında Natsu'yu korkutmuştu.
"Gördün mü Happy? Beni sevmiyor işte!"
"Senden bunu beklemediği için şoka girdi, görmüyor musun?"
"Ha?"
"Benimle olmak..."
Natsu donup kalan Lucy 'nin yüzünün önünde ellerini sallayarak kendinde olup olmadığına baktı. "İyi misin Luce?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Strong Enough (TAMAMLANDI)
FanfictionFairy Tail tekrar biraya gelmiş ve büyük düşmanlar yenilmişti. İşte asıl o zaman Lucy'nin aklına Natsu'nun onu geride bırakıp gitmesinden ve loncasının dağılmasından sonra geçirdiği bir koca yıl gelmişti, hem de en acı şekilde... Marineford... Bir...