BİR KEZ DAHA

BÖLÜM 1 'MUM'

"Nereye gidiyoruz?"

"Bak Umay, seni Ortadoğu ve Balkanların en güzel pastalarına sahip kafeye götürüyorum."

Sesindeki heyecanlı ton beni gülümsetti. Onu bulduğum sağ ara sokaktan ilerlemiş daha önce hiç girmediğim bir sokağa girmiştik. Burada ise... Cidden harika görünen mekanlar vardı! Duvarları rengarek graffiti resimlerle doluydu ilginç, komik sloganlar, sevgili motifleri, hoş şiirler... İki üç tane birbirini izleyen bar, önünde koskoca yılan heykeli bulunan dövmeci onun yanında içinde yeşilçam oyuncularının posterleri varmış gibi gözüken her tarafı şekerle ve kahveyle dolu bir kitabevi, karşısında ise şirin mavi tonlarının ağırlıklı olduğu sıcacık görünen bir kafe. Burası insana garip bir huzur veriyordu. Ben mutlulukla etrafıma bakarken çenemden ağzıma yukarı doğru bir baskıyla kendime geldim.

"Şşt ağzını kapat sinek kaçacak" Arda'ya döndüğümde muzip bir şekilde sırıtıyordu. Onu umursamadan kafeden içeri girdim. İçerdeki, mekanın görünümüyle hiç alakası olmayan aykırı görünümlü bir kadın bize doğru gelirken onu inceledim. Orta yaşlı, kızıl saçları, dudağında kaşında piercingleriyle, üstünde askılı Iron Maiden bodysi ve yırtık siyah dar pantolonuyla beni kendine hayran bırakan bu kadın, cidden de buraya aykırı görünüyordu.

"Ah Arda, hoşgeldin canım!" Beni görmezden gelerek arkama doğru seslendi.

"Yasmin, nasılsın?" Arda önüme geçmişti bile. Bir an için 'Hey, bende burdayım' demek istesem de beni fark etmelerini beklemeyi seçtim.

"İyiyim hayatım -ah," nihayet Yasmin beni fark etmişti ki reaksiyon vermesi de gecikmedi.
"Bu güzel kız da kim? Kız arkadaşın mı, yoksa yine doğum günü kutlaması için mi geldiniz?"

Bir bana bir Arda'ya bakarak gülümsüyordu.

"Kız olan bir arkadaşım, ismi de Umay, doğum günümü kutluyoruz ve yaklaşık yarım saat önce tanıştık."

Söylediği şeyin kulağına absürt gelip gelmediğini anlamak için Yasmin'e baktım. Açıkçası ben olsam oldukça saçma bulurdum fakat Yasmin gülümsedi.

"Ah, her zamanki doğum günü çocuğu Arda.. Umay memnun oldum tatlım ve Arda'nın doğum günü için getirdiği yaklaşık kırkıncı kızsın."

Tok, neşe dolu bir kahkaha attı. Açıkçası şaşırmıştım çünkü hep yalnız kutladığını söylemişti. Arda'ya döndüğümde göz devirdiğini gördüm.

"Saçmalama Yasmin, ilk defa yanımda birini getirdiğimi biliyorsun" bana döndü "ona aldırma" Yasmin bir kez daha kahkaha atıp bana göz kırptıktan sonra mutfak olduğunu tahmin ettiğim bir yere girdi.

"Kusura bakma lütfen. Yasmin biraz çatlak bir kadındır ama çokta iyidir. Ben onu çok severim"

sözünü bitirip sıcacık gülümsedi. Belli belirsiz bir gülücükle karşılık verdim çünkü o sırada son yarım saatimi gözden geçirmekle meşguldüm. Düşünceli bir şekilde eve giderken birini kurtarmıştım-ve oldukça korkmuştum da- sonra kurtardığım ve sadece adını bildiğim bir çocukla, daha önce hiç bilmediğim bir sokağa girmiş kafede doğum günü kutluyordum üstelik benden hoşlanıp hoşlanmadığını anlamadığım, bana laf sokup duran rocker görünümlü bir kadınla tanışmıştım. Bugün cidden ilginç bir gündü ve bu hoşuma gidiyordu. Monoton ve hepsi birbirinin aynısı olan günlerimden bıkmıştım. Bugünü hiç unutmayacaktım.

"Ne gülüyorsun kız kendi kendine? Aşık mısın?"

Arda'nın sesiyle düşüncelerimden sıyrıldım.

"Gülüyor muydum, hiç fark etmedim ve aşık değilim bugün olanları düşünüyordum sadece. Benim için ilginç bir gündü."

"Benim için de normal sayılmazdı."