Κεφάλαιο 1

35 10 7
                                    

Όλα άρχισαν το 2030, τότε που ήμουν 8 χρόνων. Ξέσπασε ένας παγκόσμιος πόλεμος από όλες τις χώρες. Ο πόλεμος δεν κράτησε πολύ, περίπου 2 χρόνια. Πολύ άνθρωποι τραυματίστηκαν, βασανίστηκαν, έχασαν τους ανθρώπους τους και οι περισσότεροι πέθαναν. Σε εκείνο το πόλεμο πέθαναν και οι δύο μου γονείς, η μητέρα μου πέθανε προσπαθώντας να με προστατεύσει από τους εχθρούς που επιτέθηκαν στην χώρα μας και ο πατέρας μου ήταν στρατηγός, γι'αυτό λογικό ήταν που πέθανε. Δεν τον γνώρισα ποτέ, αλλά είχα ακούσει πως ήταν πολύ καλός άνθρωπος.

Είχα μείνει να περιφέρομαι στους δρόμους, μόνος. Χωρίς φαγητό ούτε νερό. Κανείς δεν νοιαζόταν για κανέναν, όλοι προσπαθούσα να προστατεύσουν τον εαυτό τους. Ο καθένας τριγυρνούσε με όπλο μες τους κατεστραμμένους δρόμους, ψάχνοντας τροφή. Κάθε κτίριο είχε γκρεμιστεί, όλα ήταν σπασμένα, σκουριασμένα. Κανείς δεν μπορούσε να ζήσει πλέον σε αυτό τον κόσμο.

Εγώ ήμουν έτοιμος να πεθάνω, μέχρι που με βρήκε ο πιστός φίλος του πατέρα μου, ο αντιστράτηγος Damon, που έγινε στρατηγός μετά το θάνατο του πατέρα μου. Εκείνος έσωσε το κόσμο μαζί με το τεράστιο στρατό του. Ένωσε όλες τις χώρες σε μία και τώρα μιλάμε όλοι μία γλώσσα. Όλοι ήμαστε σχεδόν ίσοι. Χάρης σε αυτόν η τεχνολογία προχώρησε πολύ γρήγορα. Δημιουργήθηκαν νέα πράγματα, όπως τα κινητά είναι απλά τσιπ που λειτουργούν με την φωνή και η οθόνη είναι σαν ολόγραμμα, η μεταφορά γίνεται με τηλεμεταφόρα, τα αυτοκίνητα έχουν σχήμα αυγό με αεροπλάνο και δεν έχουν ρόδες. Επίσης υπάρχουν ρομπότ που μας βοηθούν και μας προστατεύουν, όμως ποτέ δεν πολεμάνε, λόγο για να μην γίνουν ποτέ επικίνδυνα. Τα ρούχα είναι από κολλητό ύφασμα που αλλάζει χρώμα ανάλογα με την θέληση σου. Οι άνθρωποι οδηγάνε από τα 12 τους, διότι το οχήματα είναι πιο ασφαλές για να μας προστατεύσουν σε κάθε ατύχημα που μπορεί να σημβει, υπάρχουν διαφορετικά σχολεία για τα αγόρια και για τα κορίτσια που γίνεται από την ηλικία 10 μέχρι 20, εφόσον τώρα η μάθηση γίνεται από μηχανές που μας βοηθούν να απορροφήσουν και να αποθηκεύουμε πιο εύκολα τις γνώσεις. Υπάρχουν και άλλες εφευρέσεις, που βαριέμαι να τις πω τώρα, μπορεί να τις πω στην συνέχεια, μάλλον!

Ο στρατηγός Damon, μου ζήτησε να πάω μαζί του στο στρατό. Μου είχε πει πως θα αναλάβει αυτός εμένα και πως αν ήθελα, να με εκπαιδεύσει για να γίνω και εγώ κάποτε στρατηγός. Συμφώνησα μαζί του και μετά από δύο χρόνια, στα 10 μου, άρχισα την εκπαίδευση μου. Πήγαινα σχολείο, έκανα 3 ώρες μάθημα και ύστερα έκανα συνεχόμενα προπονήσεις. Συμφώνησα να μπω στο στρατό λόγο του πατέρα μου, πριν το πόλεμο όλοι μου λέγανε πως έμοιαζα  με αυτόν. Λέγανε πώς ήμασταν ολόιδιοι από εμφάνιση, και από κάποια χαρακτηριστικά. Ήθελα να δοκιμάσω τον εαυτό μου, εάν μια μέρα θα μπορούσα να γίνω σαν και αυτόν, δυνατός, γενναίος, τολμηρός και να έσωζα τους ανθρώπους που είχαν ανάγκη για βοήθεια.

Τώρα θα ρωτάτε εφόσον είμαστε όλοι σχεδόν ίσοι και ήμαστε μία χώρα, γιατί υπάρχει ακόμα πόλεμος. Αν και ο περισσότερο πληθωρισμός στο πλανήτη ζει ειρωνικά με κάθε άλλο άτομο, εξακολουθούν να υπάρχουν τρελοί άνθρωποι, που τους αρέσει να προκαλούν βία και να σκοτώνουν. Εγωιστές που θέλουν να αποκτήσουν λεφτά και πλούτοι μέσο ληστείες και σκοτωμούς. Τέτοιοι άνθρωποι ζουν συνήθως στον υπόκοσμο που ελάχιστα περνάει φως του ήλιου.

Όπως καταλάβατε η σημερινή ζωή που ζουν τώρα οι άνθρωποι, είναι χωρισμένος σε δύο κόσμους. Οι άνθρωποι που θέλουν να ζουν πάνω στο πλανήτη, ίσοι και ειρωνικά και οι άνθρωποι που ζουν κάτω από το πλανήτη που θέλουν να προκαλούν βία σε κατώτερους τους. Αυτές οι δύο ζωές γίνονται ανάλογα με την επιθυμία τους, το πως θέλουν να ζήσουν. Τώρα υπάρχουν μόνο πολύ καλοί και πολύ κακοί άνθρωποι, δεν υπάρχουν οι ενδιάμεσοι. Ελπίζω να σας έκανα ξεκάθαρη την εικόνα με τον τρόπο που ζούμε.

Τι αγενής που είμαι, ξέχασα να συστηθώ! Το όνομα μου είναι Daniel. Τώρα είμαι 20 χρόνων. Μου αρέσει να κάνω προπόνηση και να κάνω ταξίδια. Δεν είχα ποτέ μου σχέση, εφόσον στο σχολείο μου δεν υπήρχαν κορίτσια και είχα έναν στρατηγό να με επιβλέπει συνέχεια ότι κι αν έκανα. Η ζωή μου δεν είναι και τόσο χάλια όσο νομίζεται. Είχα το δικαίωμα να γίνω στρατιώτης από τα 16 μου. Δεν πήγαινα συχνά σε δύσκολες επιχειρήσεις, πάντα ήταν απλές, αλλά και διασκεδαστικές. Με την εκπαίδευση που μου έκανε ο στρατηγός, έγινα καλός περίπου σε όλα, στόχο, ταχύτητα, δύναμη, αντοχή....
Και τώρα έχω την δυνατότητα να πάω σε πολύ δύσκολες επιχειρήσεις.

Και τώρα έχω την δυνατότητα να πάω σε πολύ δύσκολες επιχειρήσεις

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

____________________________

Γειά σας!😄

Με λένε Λιρί και είμαι Αλβανίδα. Μισό το όνομα μου γι'αυτό θα προτιμούσα να με λέτε Λύρα, έτσι με φωνάζουν οι φίλοι μου.😊

Ελπίζω να σας αρέσει η καινούρια μου ιστορία. Την φανταστικά από μια σειρά που είχαν δει.😅
Αν θέλετε πείτε μου στα σχολεία πως σας φαίνεται και πως θα θέλατε να την συνεχίσω. Θα υπάρξουν πολλά δύσκολα γεγονότα ανάμεσα στους δύο πρωταγωνιστές.

Καλό διάβασμα..... μακάρι να μην βαρεθείτε και αυτή την ιστορία....😔

Τσάγια❤️

The war in the future....Where stories live. Discover now