Patrzę przed siebie
Nie odwracam się
Przeszłość nic nie zmieni
Rozdrapie stare rany
Idę prostą ścieżką
I widzę wschodzące słońce
Za wzgórzem cierpień
Mijam melancholijny las
Zachwycam się jeziorem wspomnień
Zbliżam się do wzniesienia
To będzie duże wyzwanie
Pokaże wszystkim że jestem wart
Wbiegam na górę
Mija kilka miesięcy
Wiele razy było blisko upadku
Lecz po każdym się podniosłem
Dotarłem na szczyt
Udało się
Po drugiej stronie wzgórza dostrzegam znajome twarze
Stare twarze
Niektórzy do mnie machają
Zbiegam do nich
Chcę ich zobaczyć
Uściskać
Docenią moje starania
Ale
Nagle za plecami
Słyszę
Twój głos
Odwracam się
I potykam
Upadam wśród wszystkich
A oni
Odchodzą
أنت تقرأ
Wyjście
الشعرŮ̸͓d̸̼̑a̴͙̓ł̶͚̿ȯ̴ͅ ̶̼̇C̶͕̊i̴̳͒ ̵̼̏s̸̖̄ǐ̵̞ę̵̧̅ ̵̨̄z̵̦̑n̶̜̋a̶̭̽l̶̤͌e̸̙͗ź̶̪̀ć̷̟͝ ̴͉̍w̴̮͝y̶̲̓j̶̯̄ś̶͙͆c̸̘̆i̸̼͊ĕ̵̡?̷̩̍
