"ဟိုးေ႐ွးေ႐ွးတုန္းက
ဝတ္ရံုနီေလးနဲ႔ မင္းသားေလးတစ္ပါးက....
ေတာထဲမွာ...."
"Hunက ကြၽန္ေတာ့္ကို ခ်စ္တယ္တဲ့ အဖိုး..."
အဖိုးအိုရဲ႕ တုန္တုန္ရီရီနဲ႔ ပံုျပင္အစပ်ိဳးသံေလးကို ျဖတ္ေျပာလိုက္တဲ့ မခံမရပ္ႏိုင္သလို
အသံဆတ္ဆတ္ေလး....
"ဟင္....Sehunေလးကလား .. "
"Nae...ေတာတ္စ္! ဒါ ကြၽန္ေတာ္က
မိန္းကေလးေတြထက္ေတာင္
ေခ်ာတယ္ဆိုၿပီး ဒီေကာင္ ပမာမခန္႔လုပ္တာ! "
လွပတဲ့မ်က္ဝန္းေလးေတြမွာ တလက္လက္ေတာက္ပေနတဲ့ ေဒါသအေရာင္မ်ား ....
အံကိုလည္းခပ္တင္းတင္းႀကိတ္လိုက္ေသးသည္
"Xiao Luက Hunnieကို မခ်စ္ဘူးလား "
အဖိုးအိုရဲ႕ ေမးခြန္းအဆံုး ၿငိမ္ကာ က်သြားတဲ့Luhanေလးက....ေခါင္းေလးခါျပရင္း...
"ဟင့္အင္း မသိဘူး က်ြန္ေတာ္က Hunကို ညီငယ္ေလးတစ္ေယာက္လိုခ်စ္တာ
အခုလိုမ်ိဳး....ႀကီးက...ကြၽန္ေတာ့္သိကၡာကို
လာေစာ္ကားေနသလိုပဲ "
ေဒါသထြက္ကာ အသံေတြက်ယ္ေနသေလာက္ မ်က္ဝန္းတို႔က
အေရာင္တျဖည္းျဖည္းေဖ်ာ့လာရင္း
မ်က္ရည္စတို႔သီလာတဲ့Luhanေလးက
အဖိုးအိုရဲ႕ ေပါင္ေပၚမ်က္ႏွာအပ္ခ်တယ္
ၾကည့္ရတာ သူ႔မ်က္ရည္ေတြကို မျမင္ေစခ်င္ဘူးထင္ပါ့
"ပံုျပင္ အသစ္တစ္ပုဒ္ နားေထာင္မလား Xiao Lu "
အဖိုးအိုက ျပံဳးကာ ေမးေတာ့
Luhanက ႏႈတ္ခမ္းေလးဆူလာရင္း
"ဝတ္ရံုနီနဲ႔မင္းသားေလးအေၾကာင္း ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူးေနာ္....ငယ္ငယ္ကတည္းက
အဲ့ပံုျပင္ႀကီးက ႐ိုးေနၿပီ အဖိုးရဲ႕"
"မဟုတ္ပါဘူးကေလးရယ္
ဒီတစ္ခါ ဇြတ္တရြတ္နဲ႔ေကာင္ဆိုးေလး
အေၾကာင္းေျပာျပမယ္ "
အဲ့ေတာ့မွ Luhanေလးက စိတ္ဝင္စားစြာ
ေခါင္းညိမ့္လာတယ္..
YOU ARE READING
STORY
Fanfictionငါ...မင္းစိတ္ထဲမွာ ႐ွ္ိတဲ့အရာေတြ တကယ္မလိုက္မွီခဲ့ဘူး Jongin. ************************ [Dika One Short ]
