ButiPaAngGay

(One Shot)

What if. What if. What if. 

I hate those feelings. Yung feeling na nag what if tapos mangyayari/nangyari din pala. I dare myself na huwag munang mafall ulit after this relationship. YES. I'm in a relationship right now. In a disaster relationship. Nang dahil sakanya nagiging Man hater na ako. Kasi alam mo yung tipong ipagsawalang bahala ka na lang? Yung tipong iniwan ka sa ere? Hayy. Hindi ko nga alam kung bakit pa ako nag sstay sa relasyong ito. I want to give up but still my heart is fighting for the reason that I don't know. wtf. Siguro dahil sa madami na kaming pinagsamahan at matagal na kami kaya hirap akong sumuko. Pero oo na tanga na ako.. 

Kaya eto, tinamaan ako sa bakla. 

Bakla na hindi mo aasahang magbibigay saakin ng inspiration, bakla na magbibigay saakin ng kasiyahan. Hindi mo talaga maeexpect yun. 

Oo lalaki din ang mga bakla, pero pusong babae. Pero tinanong ko sa sarili ko. "Alam kong sasaktan din ako neto, lahat naman ng tao nananakit" Pero iba pa rin tama ko sakanya. 

Dahil sakanya bumabangon ang puso ko. Yung tipong kahit pagtingin ko pa lang masaya na ako. Hindi ko siya close, ni hindi rin niya ako kilala. Pero tinamaan ako noong nakita ko siya. 

Ganito kasi yun,..

Nasa gym kami, mass namin. In pain ako noong time na yun.

Tuwing tinatanong nila ako kung sino crush ko. Lagi kong binabanggit yung boyfriend ko. Kasi siya lang ang nag iisa sa puso ko. :) 

Pero this time na in pain ako, nagbago ang ihip ng hangin. May nakita ako gwapo, mabait, artistahin, matalino, disente at matikas. Nawala lahat ng dinadama ko. Tapos tinanong ako kung sino ang crush ko. Tinuro ko yung lalaking yun. Grabe namangha ako.. Perooo bigla siyang nawala. Parang bula.. Hinanap ko siya! Sa facebook twitter at section niya at dun ko siya nakilala. Hindi ko siya inistalk bsta inadd ko na agad. Hinanap ko siya kinabukasan pero di ko na siya makita.

Uwian ng tanghali hindi ako umuuwi sa bahay kasi malayo. Kaya kumakain na lang kami sa isang place ng kasama ko. Umoorder ako nung time na yun tapos... 

May nagsalita. Oo yung bakla. Natasha ang pinangalan ko sakanya. Grabe noong unang kita ko sakanya. Feeling ko artistahin. Grabe pinagtatagpo yata kami ng tadhana.. Pero noong narinig ko siya, biglang nawasak yung mata ko. Alam na! Bakla.. Hayy. Okay na sana e. GWAPO siya, ARTISTAHIN. Pero daig pa ako kung kumendeng. Hayy. Pero hindi e. Tinitigan ko siya tapos naalala ko. Siya yung naging crush ko noong araw na yun..

Dahil sakanya nawala ng panandalian yung pain na nadarama ko. 

Minsan may nakausap ako, kapwa niya bakla. Sabi niya, mataray si Natasha, gusto niya laging nasakanya yung atensyon tapos papansin daw. 

Ang dating sakin, natural yun kasi bakla,. Pero for sure masarap siyang kasama.

"Basta may bakla, masaya ang barkada" yan ang nasa isip ko. Pero hindi ko siya close. Ayoko ding gumawa ng way para maging close kami. Takot ako baka masaktan pa ako. Ayos na saakin yung sa bawat araw na pumapasok ako, siya ang dahilan. Tulad ng boyfriend ko dati siya ang dahilan kung bakit masaya akong pumapasok. Pero since wala na siya sa school. Nawalan na ako ng gana. Hanggang sa dumating sa buhay ko si Natasha. 

Ayoko na ng lalaki sa buhay ko, lagi na lang ako sinasaktan at nababalewala. PAHINGA muna. Patingin tingin, pasulyap sulyap. MASAYA na ako sa ganoong paraan. 

INFATUATION ang lahat ng ito.