Merhaba bunu okuduğun zaman üzültülü veya kendini yalnız hissettiğin zaman olcak çünkü senden öyle olduktan sonra okumanı isticem kısa kesiyorum ve başlıyorum
Seni ilk gördüğüm zaman 26 aralık 2015 ti okulun kantinine iniyordun arkadaşınla birlikte ve bpşnakça şarkı söylüyordunuz ve dikkatimi çekmişti ve seni izledim gözümü senden ayıramadım gülüş o kadar güzeldi ki anlatamıyorum bile o an nerde olduğumu bile unutmuştum.
Seni çok aradım biz sabah okula gidiyordunuz siz akşam ben her akşam spordan sonra seni görebilmek için okula geliyordum ama göremiyordum o gülüşü,saçlarını,neşeli halini,elmacıklarındaki gamzeleri sonra seni instagramda aramaya çalıştım tüm okuldaki kişilere bakmıştım ama yoktun umudu kesmiştim, bir gün instagram keşfetime düşmüştün ve o gün çocuklar gibi mutlu olmuştum tabi ki hemen takip ettim sende geri döndün 1 ay seni takip ettin ve o ara sevgilinin olduğunu düşünmedim ocak ayında tüm cesaretimi topladım ve sana yazmıştım baya uzun süre konuştuk sana açıldığım zaman arkadaş kalalım dedikten sonra sana yazmamıştım ama sen bir gün mesaj atınca sonra tekrardan peşini bırakmamam gerektiğini düşündüm.
Konuşmaya devam ettim ve seni daha çok sevmeye başladım. Her geçen saniye daha çok aklıma giriyordun her mesajlaştığımız zaman gülüyordum o kadar mutluydum 4 ay konuştuk wp vs ama hiç görüşmemiştik ilk görüştüğümüz yeri her gün görüyorum ve o gün aklımda canlanıyor biliyor musun siyah okul pantolonun bordo poların sıyah newbalansların karsımda sanki o konuşma tarzın falan beni daha çok etkilemişti ondan önce bide kavga etmiştik tartışmıştık vs vs başlamadan biticekse bare görüşmek istediğim için yanına gelmiştim ama sonra tekrar konuşmaya başlamıştık. İyi gidiyordu herşey ortalama 2 ay flörtleşmiştik ve sonunda sana çıkma teklifi etmiştim. Sen kabul edince çocuk gibi sevinmiştim be seni seviyorum diye bağırmıştım hatırlarsan ve o şaşkın surat ifadenden sonra o gülüşü unutmam be kadın sonra senin için hayatımı düzene sokmaya başlamıştım seninle cidden evlenmek istiyordum yaz gelmişti saçma sebepten ayrılmıştık ama ben yine pes etmemiştim yazmıştım yaz bitmişti okul başlamıştı tekrardan o gülüş ve seni izliyordum sonra tekrar konuşmaya başlamıştık tekrar çıktık arada kavga etsekte yan yana biz çok güzeldik be kadın hep mutluyduk fotolarımıza baktıkça özlüyorum ama seni izliyorum mutlu olduğunu gördükçe bende mutlu oluyorum.
Kısa kesicem herşeyi baştan yazsam aylarımı alır o zamana kadar neler olur Allah bilir.Hani bir gün dedin ya beni her bokuma hatama rağmen seven olmayacak dedın ve ben sana hep ben olcam dedin anıl sende gidiceksin dedin ben seni hep sevicem dedin ve bugun ayrılalı 400 gün oldu ben seni hala ilk günkü gibi seviyorum biliyor musun her gün senin için dua okuyorum hep senin yanındayım merak etme bunları okurken mutlu olmanı isterim merak etme seni yanında olan her zaman biri olcak sadece ulaşman yeticek unutma ;)
