"İşimin ilk günü geç kalmak?"

155 20 52
                                    

                                       ☕️Yoongi☕️

Kulağıma giren aptal bir alarm sesi uykumu böldü. Uyandığımda iş saatime 10 dakika kaldığını gördüm. Siktir! Siktir! Siktir! (Hadi bir tane de benden siktir! Kdjdkdkdk)  Hemen banyoya koştum. Bakın sadece koşuş değil, sanki ceylan görmüş aslan gibi banyoya daldım. Elimi yüzümü yıkadım. Aynada kendimi inceledim. Göz altı morluklarım ve dağılmış saçlarımla çok kötü görünüyordum. (Çarpılıcan ne diyon sen amk kdjdkfkkd) Boş verip özenle ütülediğim kıyafetimi aldım. Sonuçta ilk iş günüm aksilik çıkmasını istemem !

Dışarı çıkıp her gün gittiğim kafeye gittim. Cidden çok güzel yerdi ve sakin bir yerdi. Bir Latte istedikten sonra dışarı çıktım hızlı yürüyordum çünkü hava çok soğuktu. Hızlı hızlı yürüyordum. Sonra karşıma çıkan benden uzun bir çocukla çarpıştık. Benden küçük olduğu kesindi. Sinirlendim ve "Dikkat etsene velet!" diye bağırdım. Çocuk ağzını açmış birşeyler diyecekti ki ben üstüne çok değerli peçetemi attım. (Normal peçete amk neyine değer veriyon dkjdkdjkdk). Afallamasını sağladıktan sonra otobüse yetiştim ve bindim. Camın kenarına oturdum. Üstünü hem silmeye çalışıp hemde çantasını toparlamaya çalışan çocuğa bir süre baktıktan sonra umursamayıp önüme döndüm. Umrumda bile değildi. Çünkü ben hem umursanmayan hemde umursamayan insandım. Bana ne insanlardan!

(Jungkook geliyormuş "ben insan değilim köpeğim! Köpeğin olurum hav hav !" Diyormuş Kdkdkdkldsl).

-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-

İş yerine 5 dakika (aman ne kadar çok) geç kaldığımı görünce yüzüme düşen hüzün ile toplantıya çekinerek girdim. Hay aksi! Kapıyı çalmayı unuttum! Kendime hakaretler savururken müdürün dediği şeye odaklanmaya çalıştım.

"Ah Yoongi! Tam zamanında geldin! Fakat geç kaldın neden? Ve gözlerin altı morlukların neden var? İyi uyuyamadın mı? Yemeğini yedin mi?"

Ben şoka uğrarken herkes gülümseyerek müdüre bakıyordu. Cidden bu müdür tam annemin konuşmasının kopyalamış bana soruyordu! Cidden şimdididen başım ağrımaya başladı. Çünkü bunlar sadece konuştuğu kelimelerin bir kısmıydı. Sanırımbeni fazlasıyla soruya boğduğunu anladığında ayağa kalkıp kendini tanıttı.

"Merhaba Min Yoongi. Ben Kim Seok Jin. Bu yerin Müdürüyüm. Ancak sen yüksek yetkili kişi olduğun için bana "Omma" diyebilirsin!" Fazlasıyla.... Anneme benziyor! Ama iş kıyafetleri ile ve yakışıklı yüzü ile hiçte anneye benzemiyordu.

 Anneme benziyor! Ama iş kıyafetleri ile ve yakışıklı yüzü ile hiçte anneye benzemiyordu

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

Neyseki Jin omma uzatmadan toplantıya başlamıştı kendimidr tanıtmaktan kaçınmıştım. Teşekkürler Jin Omma!!

Love~Love~Love~Love~Love~Love~Love~Love~

(Bunu Yoongi içinden söylemiyor sakin kalın djjdkd)

Şu aptal toplantı bittikten sonra işten çıkıp yanda ki kafeye koştum. Cidden çok yoruldum ve yazdığım kitabın içeriğini anlatmaya çalıştım. Bence çok satılan bir kitap olacaktı. Neyseki sıra yoktu. Latte mi alıp dışarı çıktım. Tam otobüs yoluna giderken bir çocuğun bana çarpmasıyla yere düşmem bir oldu. Ahh! Hadi ama! Bu gün 2 oldu! Başımı kaldırdığımda bir çocuğun üstümde olduğunu ve kolundaki ıslaklığı gördüm. Kahvem gene bu çocuğa döküldü demek! Üstümden çocuğu attım ve kahveye baktım. Oh, neyseki dökülmemişti! Kahvemi alıp ayağa kalktım ve üstümü düzelttim.

Çocuğa keskin bakışlarımı attım ve değerli olan peçetemin tekrar bu çocuğa harcanmasına göz yumdum. Hızlı hızlı yürüyerek oradan ayrıldım. Cidden ! Bu çocuğa neden habire rastlıyordum! Yoksa bizim şirketten miydi? Aklımdaki soruları silerek otobüs durağına yürümeye başladım. Arkamı döndüğümde çocuğun belini tuttuğunu ve bana baktığını gördüm. Umursamadım. Hızla önüme dönerek bu sefer koşmaya başladım. Veletlerle uğraşma kotam dolmuştu. (Daha çok uğraşıcan ehü ehü ehü kddkkdkdkdl)

Dur bir saniye! Yeterince zaman kaybettim! Hemen eve gidip 1 sayfa daha yazmalıyım! Belki bu günkü olayları yazarım hm? Böyle bir aptal çocuğun ilhamım olmasını beklemezdim açıkçası... Evime geldiğimde o çocuğun hala aklımda olduğunu anladım. Düşüncelerimi silip kendimi yatağa attım.

Bu gün çok yorucu bir gündü.....

Zzz...Zzz...Zzz...Zzz...Zzz...Zzz...Zzz...Zzz...Zzz...Zzz...

Hey! Bu gün çooooook güzel gündü! O yüzden bölüm attım. Yani terlemesem daha güzel olurdu. (Tlum giyseydin daha güzel olurdu falan kdjdkdkdkjdkd) Neyse...

LÜTFEN BURAYI OKUYUN!

Okuyanlara sesleniyorum ! Şimdi ; Yoongi'nin şirketi Jungkook'un üniversitesinin hemen yanında. Ve şirketin camından Jungkook'un sınıfını görebiliyor. Ayrıcalıkla okulun bahçeside görünüyor. (Nasıl bir camsa artık kdjdkfjkfjdkjdk) Öyle işte aklınızda soru işareti kalmasın diye söyledim.

Umarım bölümü beğenmişsinizdir!!!!

(610 💜)

Coffe ? ~YOONKOOK~Where stories live. Discover now