~ 9. Bölüm ~
(Martinus)
Ela birden gidince korktum. Birşey olmuştu kesin. Odasına gittim. Ağlama sesleri geliyordu. Hiç düşünmeden direk içeriye girdim. Yatağında yatıyordu. Arkası dönüktü. Hemen arkasına baktı. Benim olduğumu görünce göz yaşlarını sildi ama hala ağlıyordu. Yatağa yanına oturup "Ban Ela aşağıda sevdiğim yok dedim ama sanırım var. Emin olamadığım için öyle dedim."
(Ela)
Martinus böyle deyince biraz kendini iyi hissetmeye başlamıştım.
(Martinus)
Sözüme devam ettim "Bak Ela nasıl söylenir bilmiyorum ama..."
Diyecekken sözüme girdi.
(Ela)
Tamam da... Neyse ya söylesin... Dayanamadım ve sözüne girdim "Hadi direk söyle ne söyliceksen." dedim. Biraz sert olmuştu ama içimden öyle gelmişti.
(Martinus)
Neden olduğunu anlamadım ama benim gözümde de yaş akmıştı. Artık dayanamadım ve direk söyledim "ELA TAM EMİN DEĞİLİM AMA BEN SENİ SEVİYORUM!" dedim. Öyle deyince ağlaması durdu. Sanırım buna sevinmişti.
(Ela)
Martinus'un öyle söylemesi hoşuma gitmişti. Ona cevap olarak "MARTİNUS BENDE SANIRIM SENİ SEVİYORUM!" dedim. Bana sarıldı. Bende ona sarıldım.
(Martinus)
Çok mutluydum. Ela da beni seviyormuş. Bunu duyunca hemen ona sarıldım. O da bana sarıldı. Hayatımın en güzel gününü yaşıyordum. Yatağa yattı. Ona "Ela benimle çıkar mısın?" dedim. Ona baktım ki uyumuştu. Daha öğlendi aslında. Cevabımı anlamamıştım.
(Ela)
Martinus bana "Benimle çıkar mısın?" dedi. Ben şok olmuştum. Cevap veremeyeceğimi bildiğim için uyumuş numarası yaptım. Yarın tekrar soracaktı. Ne cevap verecektim ben! Dilim tutulacaktı kesin! Daha önce yaşadım çünkü...
(Martinus)
Çok güzel uyuyordu. Ona bakıyordum. Aynı zamanda saçlarını okşuyordum. Yanına yatmaya karar verdim...
(Ela)
Martinus yanıma yatmıştı. Şu an gerçekten harika hissediyordum!..
