013

506 26 13
                                    

Ahlam
8:30

"Ik ga!" Schreeuw ik als ik de deur open. Ik pak mijn zware tas waar boeken voor acht lessen in zit en neem dan de bus naar school. Ja, het werd is tijd om weer naar school te gaan. Had gehoord dat er veel was veranderd. Maar ja, dat is altijd als je een keer niet op school bent. Al is het maar een dag die je mist, de volgende dag hoor je de meest gekke verhalen. Van gevechten tot leraren die zijn ontslagen. De beste dingen aan school.

Als mijn halte word omgeroepen stap ik uit. De wind waait hard op deze vroege ochtend. Mijn losse haren vliegen telkens in mijn gezicht. Ik vervloek mezelf voor het feit dat ik geen knot of staart in heb gedaan.

-
9:15

Met heel de klas staan we te wachten op onze docent. Hij moest er een kwartier geleden al zijn. We hadden geschiedenis van meneer Dijken of zo. Ik vergeet de namen van leraren altijd. Ongeduldig kijk ik op mijn horloge. Kom ik een keer naar school is de leraar er niet. "Jongens, het valt uit!" Roept een jongen die in mijn klas zit. Iedereen begint hard te joelen. Met z'n allen verlaten we de verdieping. De meerderheid gaat naar buiten terwijl ik me in de kantine nestel. Alleen mijn oortjes en ik, geweldig.

De muziek galmt hard door mijn oren waardoor ik de jongeman niet hoorde. Ik trok een dop uit mijn oren en keek hem vragend aan. Totdat ik hem herkende. Geloof het of niet, het was de jongen van het park. "Saif." Fluisterde ik meer tegen mezelf dan tegen hem. Hij glimlachte waardoor je zijn rechterkuiltje zag. Oh god. "Je hebt zo te horen het briefje gevonden." Ik zette mijn muziek uit en trok deze keer beide doppen uit mijn oren. Ik wees naar het bankje tegenover me als teken dat hij plaats kon nemen. Hij schud tevergeefs zijn hoofd. "Ik ben nieuw hier. Ik wilde je alleen vragen om een rondleiding. Mijn eerste uur valt uit en zo te zien de jouwe ook." Zegt hij. "Klopt." Ik stond op en gooide mijn rugtas om mijn schouder. Deze boeken zijn verdomd zwaar.

-
9:45

"En dit is dus de aula, waar we net waren." Vertel ik als we heel de school hebben gehad. "Nice." Zegt hij enkel. Ik merkte op dat hij totaal niet oplette tijdens de rondleiding. Hij keek opvallend meer naar mij dan naar de school. "Maar, heb je vanavond iets te doen?" Vraagt hij zenuwachtig. De bel gaat ondertussen. "Tja, dat weet ik niet. Er kan altijd iets komen wat ik niet zou verwachten." Hij knikt begrijpelijk. "Als je niets hebt, zullen we dan ergens gaan eten of zo." Zenuwachtig krabt hij op zijn achterhoofd. Waarom doen jongens dat altijd? "Dus je vraagt me op een date?" Vraag ik ondeugend. Hij word weer zenuwachtig wat mij laat lachen. Ik pak mijn agenda en scheur er een briefje uit.

19:00
Doornplein

Ik overhandig het briefje aan hem en kijk hem dan speels aan.
"See ya." Roep ik waarna ik me omdraai. Ik loop weg terwijl de verstelde blik van Saif in mijn rug brand.

In het klaslokaal groet ik de aardrijkskunde leraar, waarvan ik de naam niet eens weet en neem nonchalant plaats. Ze weten inmiddels allemaal dat school me niet boeit. Gelukkig maar, het is namelijk erg vermoeiend om het ze elke keer weer duidelijk te maken.

"Dames, heren en Ahlam." Begint de leraar. Ik kijk hem raar aan. Waar sloeg dat op? "We hebben een nieuwe leerling in de klas." Uit verschillende hoeken werd er gefluisterd. "Is het een jongen?" Riep een meisje terwijl ze haar vinger opstak. Ze was ook wel bekend als de sloerie van de klas. Met haar korte rokjes, doorschijnende naveltruitjes en tien kilo make-up zou je niet anders denken. "Waarom Farah? Heb je niet genoeg jongens in je gehad?" Riep Ilias, een typische Marokkaan uit mijn klas, uitdagend. De klas begon hard te lachen, inclusief ik. Hij knipoogde speels naar me waarna ik me weer omdraaide. Ja, hier verpest hij het moment weer.

Het word weer helemaal stil als de deur opengaat. Een lange jongen, licht getint, zwart haar en bruine ogen komt het lokaal binnen. Ja, het was Saif. "Hier is hij dan! Stel je maar is even voor." Zegt de leraar enthousiast. "Ik ben Saiffeddine Ben Ahmed, ook wel Saif. Ik word volgende maand 18 jaar, doe aan voetbal en kickboks eens in de zoveel tijd." Zegt hij. De klas blijft stil. Geen idee waarom maar hey, beter dan hun gekwebbel. "Mooi, neem maar ergens plaats." Zegt de leraar.

Verloren.Donde viven las historias. Descúbrelo ahora