Κεφάλαιο 32

396 22 12
                                    

~Μεριά Κ~

Ετρεξα σπιτι..γιατι αυτο ξερω να κανω ...να τρεχω....απο της σκεψεις μου...απο τα συνεσθηματα μου ..απο τσακωμους...και κυριως απο τα προβληματα μου ...ειμαι σχεδον 18 και δεν εχω μαθει οτι το να λυνω τα προβληματα μου δεν συμπεριλαμβανει εμενα να τρεχω..

Καθως εφτασα σπιτι ανεβηκαπανω στο δωματιο μου ...εβγαλα την μπλουζα μου και κοιταξα το σωμα μου...Τοσο καιρο ετρεχα γιατι πιστευα οτι θα μου εκανε καλο..ο καθρεπτης μου διαφωνει..τα σημαδια στα χερια μου μια τρανη αποδειξη οτι με το να τρεχω κερδιζω μονο λακουβες στον δρομο μου ..η μεση μου πανλεπτη...θα μπορουσες να με σηκωσεις με το ενα χερι..ειχε δικιο η νταινα..τα κοκαλα μου φαινονται..με το να κανω κακο στονεαυτο μου απλα κανω βηματα πισω ενω εγω θελω μπροστα.Δεν μπορω να δω τα οργανα μου αλλα ξερω οτι και αυτα καπως ετσι ειναι ...πρεπει να εχασα και ενα χρονο απο τη ζωη που εκανα αυτους τους μηνες...αλλα τι νοημα εχει αν δεν μπορω να ειμαι με το ατομο που πραγματικα θελω..η λορεν βρηκε καποια αλλη...αλλα εγω ξερω τι θελω ...τα σκατωσα ομως..δεν μπορω να δω καποιον αλλον ετσι οπως βλεπω τη λορεν..θα φροντησω να ειναι εκεινη χαρουμενη...γιατι για εμενα αυτο ειναι που με νοιαζει ...ας την να χαμογελαει και εγω ας αργοπεθαινω γιατι καθε φορα που χαμογελαει ο θανατος μου γινεται πιο αργος...πιο γλυκος..αν δεν χαμογελαγε θα ειχα πεθανει προπολου....

Ενα χτυπημα στην πορτα με εβγαλε απο τις σκεψεις μου και αφου εβαλα το ημερολογιο μου στο πρωτο συρταρι πηγα και ανοιξα βλεποντας την νταινα με την νορμανι μπροστα μου..εβαλα ενα χαμογελο στα χειλη μου παρολο που και οι τρεις ξερουμεοτι δεν ειναι αληθινο και τις αφησα να μπουνε μεσα..Αφου κατσαμε εγω στην πολυθρωνα και τα κοριτσια στον καναπε η νταινα αποφασισε να σπασειτη νεκρικη σιγη...

Ντ:τι εγινε και εφυγες ετσι απο την αιθουσα?

Νορ:η αληθεια ειναι οτι μας τρομαξες λιγο ετσι οπως εξαφανιστηκες

Η νταινα σηκωθηκε και ηρθε γονατησε μπροστα μου...μου επιασε τα χερια και με κοιταξε

Ντ:δεν θα ξαναφυγεις ετσι??

Κ:οχι νταινα ..βαρεθηκα να τρεχω..βαρεθηκα να κρυβομαι απο κατι που θα ξερει παντα που ειμαι ..δεν μπορεις να ξεφυγεις απο την αγαπη νταινα..και εγω αν συνεχισω να τρεχω θα σπασω καποια στιγμη ...αλλα γιατι να το κανω απο τη στιγμη που ξερω οτι αγαπαω την λορεν..οτι και να γινει τα συναισθηματα μου για εκεινη δεν θα  αλλαξουν..ειμαι ερωτευμενη μαζι της...τα σκατωσα το ξερω αλλα δεν ηξερα τι ειχα μεχρι που το εχασα

     ΦΙΛΑ ΜΕ Where stories live. Discover now