GENÇ KIZ EDEBİYAT

İÇİMDEKİ BİZ

Şimdi unutuyorum içimdeki bizi
Seni sana beni istanbula bırakıp gidiyorum
Ne kadar zor bir bilsen
Nefes bile alamamak her şeyin sana batması.
Canımı yakan o kadar çok şey varki
Mutlu ve seven insanlar mesela
İşte şimdi gitme vakti kal diyen bile yok
İyi bak kendine ,sakın gelme hatırıma
Yoksa yine üzülür bu kadın
Yokum artık ne gecende nede gündüzünde
Geceleri ansızın çalmayacak telefonun
Aniden bir mesajla irkilmeyeceksin artık
Çünki yokum gidiyorum .
Senin ayak basmadığın bir coğrafyaya
Senin nefes almadığın bir kıtaya
Senin bilmediğin ülkelere
Korkma hiç üzülmessin artık
Ben ve seni üzecek sebeplerim yokuz neden olsa
Artık vakit gekdi gidiyorum
Önce seni sonra istanbulu bırakıp gidiyorum...