Proloog

44 5 2
                                    

Au... Ik kreun zachtjes, voorzichtig probeer ik mijn hoofd op te heffen en mijn blikveld te verbreden. Meteen laat ik mijn hoofd weer vallen, het doet teveel pijn. Ik probeer het nog eens, langzamer nu. Mijn ogen openen zich en wennen aan het donker. Ik zit midden in een ronde, donkere kamer vastgebonden aan een stoel. Aarzelend werp ik een blik naar beneden. Mijn benen doe zo veel pijn, dat ik betwijfel of ze er nog aanzitten! Gelukkig, ze zijn er nog!
Ik ontspan en slaak een zucht van verlichting. Heel even, heel even was er een moment van rust en opluchting... SNOK! Mijn moment word ruw verstoord door een klap op mijn neus! Het warme bloed stroomt over mijn gezicht, ik proef de smaak van ijzer. "Waarom je nooit alleen met jezelf bezig moet zijn..." mompel ik.
De gene die me geslagen heeft, is een man. En ik weet precies wie...
"Wel wel wel... Wat hebben we hier?!" De haartjes in mijn nek staan rechtovereind. Nu brengt hij zijn gezicht zo dicht bij, dat onze neuzen elkaar bijna raken. Zijn bovenlip krult omhoog en laat een rij rotten tanden zien. "Hallo klein vosje, lang niet gezien!" Hij duwt mijn stoel naar achter. Ik beland met een smak op mijn rug. Ondertussen heb ik de knopen van mijn handen al los gemaakt, ik spring omhoog, geef een klap op zijn gezicht, en zeg: "Maar niet lang genoeg, bullebak!" Hij wordt volkomen verrast en valt achterover. Ik zie mijn kans schoon ren weg. "BLIJF HIER JIJ ROODHARIGE DUIVEL!!" Roept hij. Mijn scherpe tong kan het weer niet laten en ik roep terug: "HET IS SCARLETT, JIJ GORE STINKBEK! SCARLETT IS DE NAAM!"

Hye Guys,
Ik hoop echt dat jullie het leuk vinden!
Dit is mijn eerste keer en ik heb geen idee of het goed is geschreven...
Ik zou het fijn vinden als jullie het me even laten weten ;)

Xxx -T

ScarlettWhere stories live. Discover now