"Senden hoşlanıyorum."
Karşımda duran kız tam iki dakika önce bunu bana demişti.
Tek sorun, o grup liderinin eski sevgilisi olmasıydı. Umarım kulağına gitmezdi.
"Üzgünüm, kızlarla ilgilenmiyorum." dedim.
"Gay mısın?" dedi gözlerinj açarak.
"Neyse, ne. Açıklama yapmak zorunda değilim." dedim ve Okulun kapısından geçerek içeriye geldim.
Tek temenlim grup başkanının bu olayı öğrenmemesiydi. Hakikaten o çocuğun adı neydi?
Sınıfa girdim ve yerime oturdum. Kafamı çevirdiğimde, bütün sınif kendi arasında bir şeyler konuşuyordu. Paşa bana doğru yaklaştı. Pek konuşmazdık, zevklerimiz aynı gibiydi ama arkadaş değildik.
"Kaç gündür Sesin soluğun çıkmıyor Elzar. Bir şey mi oldu?" dedi.
Benim için endişelenen birilerinin olması güzeldi.
"Yok, ben iyiyim. Merak etme." dedim omzuna dokunarak, o da kafasını olumlu anlamda eğip, yanımdan uzaklaştı.
İşte, insanlarla hep böyle konuşurdum.
Kısa ve Öz olmayan cümlelerle.
I. μου= Bugün okul öğlene kadarmış çıkışta bir şeyler yapalım mı? ;)
Salak. Sanki istesem karşıma çıkabilecekti.
Elzar Üstün= İstesem sanki karşıma çıkacakmış gibi konuşuyorsun. Sanmam.
I. μου= Neden?
Elzar Üstün=Eğer cesaretin olsaydı bana buradan yazmazdın. Gelip, yüzüme söylerdin.
I. μου= Cesaretsiz olduğumu mu düşünüyorsun? O zaman dinle.
I. μου= Ben ne o kızlar gibi salak, ne de seni kızlarla konuşturarak zor duruma sokacak biriyim. Sen insanlarla konuşmak istemezsin ki. Niye yüz yüzeyken darlayayım seni?
Elzar Üstün= Şimdi darlamıyor musun? Bak kızım sana önceden de söyledim. Tamam, onlardan olmaya bilirsin. Ama benim sizinle işim yok. Beni rahat bırak. Belliki seviyorsun beni. Ama üzgünüm. Ben kimseyi sevmiyorum. Git sevecek farklı çocuklar bul.
I. μου= Ben zaten en farklısını sevdim Elzar. Gerisine gerek yok. Beni sevmemen umrumda değil. Ben senin mutlu olmanı sağlamak için buradayım ve bunh bir gün yapacağım söz veriyorum.
Elzar Üstün= Defol!!
Elzar Üstün Sizi Engelledi.
Onun engelini kaldırmam hataydı. Etrafımda insan istemiyordum.
Hiç bir zaman.
...
Öğleden sonra derslerin olmadığını ondan duymuştum herkes öğle arasında okuldan çıkınca da ben de peşlerinden çıkmıştım.
Kulaklığımi takıp yolda yürürken, önümde biri durdu.
Bu O çocuktu.
Etrafıma baktığımda da onların grupta bir kaç kişi daha vardı. Kızlar ise kaldırımdan bu tarafa bakıyorlardı.
"Ne yaptın da İzel sana tutuldu lan?"
"İzel kim?"
"Bir de İzel kim diye soruyor. Eski Sevgilim." dedi.
Şimdi, taşlar yerine oturmuştu. Şu sabah bana itiraf yapan kızdı. Ama o taşlar baş yaracaktı. Tek çözüm kaçmaktı.
Çantamı sıkıca tuttum ve onların tam ters yönüne koçacaktım ki etrafımı bütün adamlari çevirmişti.
İşte, temiz bir dayak yiyecektik. En azından hakkıyla yiyelim değil mi?
Ona dönerek,
"Tam bir zihniyet yoksunusun." dedim.
Buna öfkelenmiş olacak ki üzerime doğru yürüdü.
Tanrı biliyor ya, bana vursa karşılık veremezdim. Daha doğrusu vermezdim. Şiddet' e başvurmak düşüklüktür çünkü ben buna inanırım.
"Şimdi bittin oğlum." sesini duydum o an ve toplam On kadar kişinin üstüme çullanması bir oldu.
Asla kendimi savunmayacaktım.
Yediğim tekmelerin ve yumrukların haddi hesabı yoktu.
Sonunda kendimi salmıştım. Her tarafım uyuşmuş, gözlerim kararmaya yakındı. Fakat hâlâ vuruyorlardı.
Bir an kesilir gibi oldu, dayaklar. Yavaş yavaş azaldı ve durdu.
Ardından bağrışmalara döndü ortam. Bir kaç sert sesler. Ortalık bulanıktı.
Ne olduğunu anlamıyordum.
Sonunda görüş alanıma biri girdi. Şapkalı birisi dibime kadar geldi.
Gözlerim iyice karamıştı, ortalık tamamen kararmadan önce sadece bir ses yankılandı ortam da.
"Buz Kral, iyi misin?"
Bölüm sonuuu
Eğer bu kitabımı beğendiyseniz BELİRSİZ, Hermetis ve Alay' ının Gözyaşları kitaplarımı okumayı unutmayın.
Sizi Seviyorum.
Hoşçakalın.
Instagram(yazar)= zynp.cbonglu
Instagram(Hikayeler)= narsis.hikayeleri
أنت تقرأ
İCE KİNG || TEXTİNG
القصة القصيرة"Günün birinde uçsuz bucaksız diyarlarda bir Kral yaşarmış. Bu Kral öyle bir Kralmış ki kimse ona yaklaşamazmış. Kimileri ona Soğuk nevale, kimileri ise monoton dermiş. Ama kimse gerçekten Kralı bilmezmiş." Ben seni biliyorum Elzar. Onlara bir şey...
