Ben 18. yüzyılın riyakar ölüsü
Arpa tarlalarında boylu boyunca
On asırdır aciz toprağın üzerinde serili yatmaktayım
Çok geç kaldım
Savaşlar durdurabilirdim
Durdurabilirdim iki elim bir kalbin yakasında olmasaydı
Tanrılar tarafından hırsızlıkla suçlanmasaydım
Kırmızı ayaklarını bileklerinden kesmeseydim ulakların
Ve dinlemeseydim iblislerin cehennem manifestosunu
Yetişebilirdim zamanında
Ve ben çölleri durdurabilirdim
Ellerim saf topraktan,
Alnım siyah ve gözlerim birer karadelik olmasaydı
Sevebilirdim ben de kiremit rengini
Tanrılar beni dinleyecek kadar cesaretli olsaydı
Sevdiğim bir deli olmasaydı on asırdır
Yetişebilirdim en güzel ezgilere
Merdivenlerden gelen sesler delirtmeseydi sevdiğimi
Ve saçlarına çanlar takmasaydı köyün papazı
Şimdi ben boylu boyunca uzanmaktayım kızıl gökyüzünün altında
Bir arpa tarlasında
Tanrının bile bilmediği bir toprağın üzerinde uyumaktayım
