Bölüm 35

3K 158 32
                                    

Multi:Afra'nın giydiği kıyafet (Sweat biraz daha uzun ve altında siyah spor ayakkabı var)

Hatırlatma:

_Rakibime baktığımda klasik Kore'li bir erkekti ama buraya kadar gelmişse iyi oynuyor demektir olsun yine de bana karşı şansı yok.İlk oku attı ve tam 12'den vurdu sonra ben attım ve ben de 12'den attım.İkinci hedef için de aynı şey geçerliydi.Son hedefe geldiğinde tam oku bırakacakken ki buda büyük ihtimal tam 12'den olacaktı ama yandan bir kız 'yapabilirsin' diye bağırınca dikkati dağıldı ve oku 12'nin bir üstüne attı.Çocuk kıza sinirli bakışlar atarken bende oku hedefe odakladım ve tam atacakken bir salak hiç yapmaması gereken bir hareket yaptı.

Ölüm fermanını kendi elleriyle hazırladı,aptal çocuk.

Ne yaptığını söyliyim yerdeki boş su şişesini kafama attı.O şişe kafama geldiğin de ben oku serbest bırakmıştım tabii ki okun gidişatını engellemedi ama ya engelleseydi?

Ok tam 12'nin üstünde durunca boş boş çocuğa bakmaya başladım.Çocuk bana şaşkınca bakıyordu,aslında düşündüm de bu aptalla uğraşmaya değmez daha mühim işlerim var.O yüzden çocuğun yanına gittim ve adını sordum.İlk başlarda söylemesede sonunda ikna ettim ve adını öğrendim.Sonra güvenilir bir adamımı aradım ve onu öldürmesinin istedim tabii acı çekerek.Bu aralar insanlara çok nazik davranıyordum,cidden kendime inanamıyorum neyse zamanla düzelirim.

Etrafıma baktığımda insanların bazıları bana bakıyordu onları umursamadan öylesine bir yere oturdum.Artık bu basit işlerden sıkılmıştım,az daha dayanabilirsem ne mutlu bana.Bu fanilerin dünyası çok kötüydü ve ben bundan gerçekten sıkılmıştım.

Şimdi ise aptal gibi çakı atacaktık,gerçekten çok sıkılmıştım.5-10 dakika oturduktan erkekler yarıştı ondan da yine tanımadığım bir grubun üyesi birinci oldu.Sıra kızlardaydı elime çakıyı verince gelen gülme isteğimi zorla da olsa bastırdım.Çünkü bu elimdekilere çakı demek diğerlerine günah olurdu bunlar daha çok plastik,3 yaşındaki çocuğun oynayabileceği boktan bir şeye benziyordu.Neyse idare etcez artık.

Kızlar çakıyı hedeften çok başka yerlere atarken bende etrafa mal mal bakıyordum.Sıra bana gelince çakıyı elime aldım ve hızlıca hedefin tam başına attım ve hızlıca bahçeye çıktım çok bunalmıştım.Kendimi çok kötü hissediyordum sanki içimde koca bir boşluk vardı bu da güçlerimin olmamasından kaynaklanıyordu.Bir an önce şu sözleri ezberlemem gerekiyor.

Gerçekten çok işim vardı ve ben burada aptal gibi birilerini koruyordum.Bugünlük bu kadar şikayet yeter diyerek ayağa kalktım ve tekrar içeri girdim.

Yarışacağım oğlan sırasına almış beni  beklerken bende onun yanına hızlıca geçtim.Çocuk biraz tedirgin duruyordu sanki benim yapacağımdan emin gibi.Aptal,bana karşı bir şansı olsaymış şimdi kaybedermiş her şey kendine güvenmekle başlar.
İlk o attığında tam 12'den vurmuştu bende buran sinirlenerek hızlıca tam ortaya attım ama biraz fazla atmışım sanki çakı tam ortasına kadar saplandı.Vay anasını sayın seyirciler.

Neden bu kadar küçük şeye bile sinirleniyorum bilmiyorum.

Sanırım kaybetme korkusundan.

Ama ben asla yenilmem.

Tekrar atmamız için düdük çaldığında oğlan atamamıştı.Ben ise odaklanıp hızlıca attığımda tam hedefi tutturmuştum.Şaşırdık mı?Hayır.
Sonra Exo üyelerinin olduğu bölüme gittim ve yanlarına oturdum.Onlar birbirleriyle konuşurken onları dinleme tenezzülünde bile bulunmuyordum.
Baş düşmanım Nickolas'ı nasıl alt edebilirdim acaba?Onu asla küçümsememeliyim,hiçbir düşmanımı küçümsememeliyim.
Aslında aklımda bir sürü plan vardı ama Nickolas bunların hepsini anlayabilecek kadar zekiydi.
Öyle bir plan yapmalıyım ki neye uğradığını şaşırsın.

Yeni MelezWhere stories live. Discover now