pain.

7

Azra sınıfa girdiğinde ilk defa kendini heyecanlı hissediyordu. Bu kız onun içinde garip duygulara yuva oluyordu. Yetim kalmış sevgisizliğinin başını okşuyordu sanki.

Melisa'nın sırasına baktığında henüz gelmediğini gördü. Oysa ki her zaman erkenden gelir ve Azra'nın sınıfa gelmesini beklerdi. Onu gördüğünde gülümsemek istese de yapamamıştı.

Yavaşça sırasına ilerledi. Dudaklarının ipleri sökülmüştü. Ve sanki Tanrı onun gülümsememesini engellemek istemiyordu. Melekler üzüntüyle iç çekti. Geç kalınmışlıklar onları hep üzerdi.

Geç farkedilen pişmanlıklar, geç kalınan nice aşklar, geç kalınan ne çok durak görmüşlerdi. Ama dedim ya işte, hep geçti. Ama hepsi gençti.

Azra çantasını sıraya koyduğunda sırasının altına koyduğu defterini çıkardı. Defterin üstüne yapıştırılmış bir not gördü. Birden kopkoyu bir endişeyle ürperdi bedeni.

Bu bir veda mektubuydu. Sevgiliye veda mektubu.