Chapter 1

11 0 0
                                    


Black and white everywhere.My mood is not as good as yesterday kaya medyo tahimik.Nagtataka man ang mga kaibigan ko sa inaasta ko pero hindi sila nagtanong.They know that I'll just snob them.

Late akong nakauwi sa amin.Tinapos ko muna ang lahat ng dapat tapusin na seatworks.Dapat nga ay kanina pa ako nakauwi pero wala akong choice.Hindi na ako magtataka kung over fatigue ang cause of death ko.

Mag isa nalang akong naglalakad dahil umuwi na ang mga kasabay ko.Wala na ring tricycle at taxi dahil medyo mataas ang lugar dito,Dulong part na kasi ng subdivision.As I am walking silently,thoughts came running in my mind.

I don't know if it's a part of being matured pero matanong ang isip ko.I always think about,Bakit ba tayo nagta trabaho?Para kumita ng pera?Para saan ang pera?Para sa pamilya?Kung mabibigyan ng pera ang pamilya anong mangyayare?Matutustusan lahat ng mga pangangailangan?Kung matutustusan lahat ng pangangailangan,Ano namang halaga nun?Sasaya tayo.

Lahat ng pagtatanong sa loob ng aking isipan ay isa lang ang nagiging sagot.Happiness.Kasiyahan.Pero hindi ako nakukontento sa sagot.I mean,Kung ibabase sa akin,Hindi naman ako masaya.Pero it doesn't matter.Gusto ko yung neutral lang yung emotions para kaya mong ihandle kahit anong sitwasyon.Ayoko ring magpakita ng ibang side ko,Dahil gagamitin lang naman yun ng ibang tao laban sakin.

People nowadays,Wala nang mapagkakatiwalaan.

I look at my watch to check the time when I suddenly bump onto someone.

Sa tigas ng katawan ay nasisiguro kong lalake ang nakabangga ko.Itinaas ko ang tingin sa estranghero at nawalan lalo ng emosyon ang mukha ko.I know this guy.

"Miss,Ang lawak ng daan.Kailangan banggain talaga ako?"Pakiramdam ko ay nagwala ang mga veins at ugat sa loob ko nang ngumisi siya.

He's Reesh Satellite Dela Fuerte.The Campus Teen hottie of the year.Nanalo ata siya sa isa sa contest sa campus at simula noon ay iyon na ang bansag sa kanya.Bakit ko siya kilala?Dahil patay na patay ang kapatid ko sa kanya.Gusto ko ngang pagalitan dahil pipili nalang ng lalake,Yung Malandi pa.Don't get me wrong,Hindi ako galit sa kanya.Sadyang lantaran lang talaga ang pagiging flirt niya at ayoko lang masaktan ang kapatid ko.

"I didn't see you.I'm looking at my watch--
He cut me off.

"Fan ba kita?What do you want?An autograph?Or maybe a picture of us together."

My patience is losing and I can't stop myself being mad.Nakakairita ang asta niya.

Aalis na sana ako at lalampasan siya pero marahan niyang hinila ang kamay ko.That makes me furious.I don't want anyone specially a stranger holding me.

"Stop holding me or I'll cut your hands off.Kanina pa ko naiinis sayo kaya wag mo kong sagarin."

Tumaas ang kilay niya saka mapang asar na tumawa.Nakakairita talaga!

"Aminin mo nalang kasi miss,Crush mo ko no?"Sabay kindat nito sa kin.

As he do that,I just wanna puke.As in nakakadiri siya.Tingin niya nakakalilig yun?Oo para sa iba pero para sakin?Imposible yun.

This scene is making me feel bored.Hindi ko alam kung bakit ako nag aaksaya ng oras para sa isang lalaki lang.


I look at him seriously while he's staring at me with a wide grin on his face."You know what?I don't know any stuffs about boys.But one thing is for sure.Kung pipili man ako ng magugustuhang lalaki,Gusto ko yung matured enough.Yung seryoso at walang kinakausap.To tell you honestly,Mas gusto kong ako ang naghahabol kesa sa ako yung nilalandi.I'd rather prefer introvert guys or even a nerd.Dahil yung mga ganung tipo ng tao,Hinding hindi mananakit ng babae."

Habang sinasabi ko yun ay napalitan ng seryosong mukha ang kaninang mapang asar niyang emosyon.

Tinalikuran ko na siya dahil ayoko nang magsayang pa ng oras sa kanya.Pero natigil ako nang magsalita siya.

"You seriously like introvert?Or even a nerd?"Bakas na bakas ang sarkasmo sa diin ng salita niya.para bang hindi siya naniniwala sa sinabi ko kanina.

Hinarap ko siya tsaka inis na tiningnan."Ano namang tingin mo saken?Mahilig sa gwapo?Looks doesn't matter to me mister."

"Talaga?Dati naman Nerd lang din ako.Pero kahit kelan hindi mo naman ako pinapansin.You didn't even take glances on me..Kahit isang beses lang."Pakiramdam ko nawala ang kulay ng mukha ko at bumilis ang tibok ng puso ko sa sinabi niya.


God!What does he mean by that?

Feeling ko matutunaw ako sa tindi ng titig niya saken.And it feels uncomfortable.Awkward.

"Whay are you so shocked?Hindi ka makapaniwalang nagbago na ko?You're reactions bothered me Rione.Hindi ba dapat masaya ka?You change me.You help me change into a better version of myself.And guess what?I'm not into you anymore."

I'm still confused about his confessions.I mean..Hindi ko siya kilala?

"I don't even know you."Matigas na sabi ko.

Ngumisi siya."Uhuh.Tell that to yourself Miss."Then he walk away.

Huh?What was that?Tsk.

I tried to erase all the words he say in my mind and hurriedly walk again.I check on my watch.Damn!I'm so late!

Satellite changesWhere stories live. Discover now