Mahkemeye iki gün kalmıştı ve bu gün planı gerçekleştirecekleri büyük gündü. Bu günden itibaren ya her şey çok daha iyiye gidecekti ya da daha kötüye. Başka bir yol yoktu.
Stefan endişeliydi planda sarpa sarabilecek çok fazla detay vardı ama aynı zaman da umutluydu da her şey yolunda giderse ailesiyle tekrar birlikte ve mutlu olacaktı.
Katherine'in olacaklardan haberi dahi yoktu. Yatağına uzanmış tavanı izlerken metal kapının ani açılma sesiyle irkilmişti. Gardiyanlardan biri tarafından hızlıca dışarı çıkarıldı ellerine kelepçe takılırken hızlıca polis arabasına bindirildi.
Damon'sa bu sırada 'Jack Morton' adına kayıtlı 2007 model siyah Seat İbiza Cupra'sında olanı biteni izliyordu. Katherine hızlıca arabaya bindirilirken, Damon arka koltukta oturan yeğenine bakmıştı fakat Lydia bütün ilgini elindeki oyuncak ayıya verdiğinden annesini görmemişti bile. Damon tek kullanımlık telefonlardan birini alıp Stefan'ı aradı ''Kuş kafesten uçtu.'' -Her ne kadar Stefan bu kodu saçma bulsa da kullanmaları gerektiği konusunda ikisi de hem fikir olmuştu.- Dedikten sonra camı açarak telefonu fırlattı ve polis arabasının ardından yola çıktı.
Stefan kendisine gelen mesaj'dan sonra hızlıca hastanenin personel odasına girdi kendisine bir doktor önlüğü bulduktan sonra ceketini çıkartıp hızlıca önlüğü giyindi belindeki glock 17* ona ağırlık yaparken ''Çok az kaldı.'' diye düşündü.
Katherine polisler eşliğinde hızlıca hastaneye sokulurken Damon arabayı hastanenin arka kapısına park etti.
''Dua edelim de hızlı olsunlar ha Lyds''
Katherine'in kolundan kan alırken etrafına şaşkınlıkla bakmıştı. Yol boyunca polisleri ne kadar sıkboğaz etse de neden burada olduğuna dair bir türlü yanıt alamamıştı. Hemşire iğneyi çekip ufak deliğe pamuk bastırdığı sırada kapı açıldı ve içeri bir doktor girdi fakat Katherine'nin onu fark etmesi uzun sürmemişti. Dudaklarından, Stefan'ın ismi dökülürken kendine hakim olamamıştı ama onu asıl şaşırtan Stefan'ın belinden çıkardığı tabancayla hemşireyi rehin alması ve odadaki polis memuruna Katherine'nin kelepçelerini açtırması olmuştu. Polis kendine deneni yaptıktan sonra başına Stefan tarafından bir darbe yedi ve yere yığıldı. Stefan, hemşireyi de etkisiz hale getirdikten sonra üzerindeki doktor önlüğünü çıkardı ve Katherine'in kolundan tutarak onu çekiştirmeye başladı. Koridora çıktıklarında Katherine zorlukla da olsa ''Tanrı aşkına ne yapıyorsun sen?!'' diyebilmişti. Bomboş asansöre bindikleri sıra Stefan yarım bir gülümseme ile cevap verdi; ''Belli değil mi seni kaçırıyorum.'' Ardından Katherine'i kendine çekerek şehvetle öpmeye başladı. Katherine'in elleri Stefan'ın vücudunda dolanırken zemin kata geldiklerini belirten ses duyuldu. Stefan kendini zorlukla Katherine'den ayırırken Katherine onu tekrar kendine çekti ve Stefan asansörden çıkmadan önce son bir kez daha Katherine'i öptükten sonra fısıldadı; ''Söz veriyorum buradan kurtulduktan sonra son bir ayın acısını çıkartacağız.'' Ardından karısının elini tuttu Damon'ın arabayı park ettiği yere doğru koştular.
''On dakika! Gayet iyi.'' Dedi Damon, Stefan ve Katherine arabaya bindiklerinde. Damon bulundukları ara sokaktan hızlıca çıktı ve otoyola girdi
''Son iki dakikayı sayma kafamız başka yerdeydi.'' Katherine bunu derken gülmüştü zaten fazlaca adrenalin yüzünden kendini iyiden iyiye sarhoş gibi hissediyordu.
''Hapishane sana yaramamış Kath ama iyi yanından bakacak olursak zayıflamışsın.'' Damon bunları derken gülümsemişti.
Katherine'de yüzüne sıcak bir gülümseme yerleştirdikten sonra konuştu; ''Seni de yeniden görmek güzel Damon.''
Yirmi üç dakika sonra havaalanına gelmişlerdi. Planları şu ana kadar kesintisiz devam etmişti, hiçbir sorunla karşılaşmamışlardı ve bu Stefan için fazla kolay geliyordu. Sanki aniden tökezleyeceklermiş gibiydi. Arabadan inerken içindeki bu hissi görmezden gelmeye çalıştı.
''Benden buraya kadar'' dedi Damon sertçe arabanın kapısını kapatırken ''Bundan sonrası size kaldı benim en kısa sürede arabayı ortadan kaldırmam gerekecek.''
''Teşekkürler Damon, sen olmasan bunu yapamazdım.'' Bu sözlerin ardından Stefan ağabeyine sarıldı.
''Bende teşekkür ederim Damon. Ailede Stefan dışında birilerinin bana değer verdiğini bilmek güzel.''
Damon; ''Sizi özleyeceğim çocuklar'' dediğinde Katherine gözlerini devirmişti ardından Lydia'ya dönerek ''Ama en çokta seni özleyeceğim minik Salvatore.'' Dedi. Annesinin kucağında olan Lydia amcasının dedikleri üzerine oyuncak ayısını yere attı. Damon oyuncak ayıyı yerden alıp Lydia'ya verirken, Stefan bagajdaki iki bavulu aldı ardından el sallayıp içeri girdiler.
Stefan'ın pasaportları tutan eli titremeye başlamıştı sanki dakikalar geçtikçe check-in kuyruğu uzuyordu. Katherine güven verici bir şekilde elini kocasının elinin üzerine koydu ardından yanağına masum bir öpücük kondurdu.
''Biraz daha sakin olmayı dene.'' Bu sözler üzerine Stefan dönüp karısına baktı sanki onun gerçek olduğundan emin olmak ister gibi bir hali vardı.
''Denerim.'' Dedi ne zamandır tuttuğunu dahi bilmediği nefesini verirken.
Sıra sonunda onlara geldiğinde Stefan bütün iradesiyle sakin kalmaya çalışıyordu görevli kıza pasaportları uzatırken her türlü tatsızlığa karşı kendini hazırlamıştı ancak böyle bir şey olmadı. Görevli kız büyük bir gülümsemeyle iyi yolculuklar diledi ve pasaportları geri uzattı ardından başka bir müşteriyle ilgilenmeye koyuldu.
Uçak sonunda hareket ettiğinde Katherine muzip bir gülümseme ile Stefan'a baktı ''Başardık'' dedi ve Stefan karısını kendine doğru çekip öptükten sonra cevap verdi; ''Evet, başardık!''
-12 saat sonra
Katherine uçaktan indiğinde kendini yepyeni biri gibi hissediyordu. Öyleydi de zaten. 'Katherine Salvatore' bundan sonra Amerika'nın arananlar listesinin başında yer alırken o İtalya' da İngiliz kökenli göçmen 'Charlotte Wilson'dı. Dünya da en çok sevdiği iki kişi yanındaydı ve mutluydu. Katherine bundan daha fazlasını isteyemezdi.
Bindikleri taksi onları yeni evlerinin önünde bırakırken Katherine eve biraz şaşkınlık biraz da hayranlıkla baktı.
''Damon'ın son süprizi'' dedi Stefan evden içeri girerlerken.
''Stefan ev çok güzelmiş.'' Dedi Katherine heyecanla.
''Hayır, hayatım adım bundan sonra Jacob.''
Katherine, uyuyan Lydia'yı koltuğa bırakırken kocasının dediklerine gülmüştü. ''Buna alışabileceğimi sanmıyorum.''
''Ah öyle mi?'' dedi Stefan, Katherine'i belinden sıkıca kavrarken ''Oysaki ben Jacob Wilson'ı sevmiştim. Kendi tarzında bir seksiliği var.'' Ardından Stefan, Katherine'nin boynuna ufak öpücükler bırakmaya başlamıştı
''Benim için her zaman 'Stefan Salvatore' olarak kalacaksın'' demişti Katherine. ''Kurtarıcım olarak. Ayrıca seksi olmak için o saçma isme de ihtiyacın yok.'' Dedikten sonra sevdiği adamı öpmeye başladı.
SON
Y/N; Açıkçası hikaye aklımda ilk şekillendiğinde çok da uzun olmayacağı belliydi. Yazmaya başladığımdaysa en fazla beş bölüm olur diye düşünmüştüm ve öyle de oldu ama bunun pekte bir önemi olduğunu düşünmüyorum. Bence güzel bir kaçış yaşadık ne dersiniz :') Bu yolculuk boyunca hikayemi okuyup yanımda olan herkese çok teşekkür ederim.
Hepinizi çok seviyorum♥️ kendinize iyi bakın 👋🏻👋🏻 👋🏻
Yeni bir macerada görüşmek üzere 💞
