26 haziran
Gece yarısına henüz varmayan kol saatinde gezdirdi gözlerini. Jimin'in hep istediği sarı tonlarının hakimi olan bir baloda şık kıyafetlerle ve biraz da terden alnına yapışan saçlarla salonda sıkıntıyla nefes verdi. Omzunda hissettiği bir çift sıcak el, Yoongi'nin arkasına dönmesine sebebiyet vermişti. Refleks olarak avuç içlerini karşısındakine doğru gösterdi ve göğüs hizasında tuttu.
''Benim, sevgilim, Jimin. Biraz geç kaldım çünkü bilirsin, Jungkook ilaçlarımı içmeden göndermedi.'' Ağzını kaplayan beyaz maske ile zorlukla konuştu genç. Bir cümle kurması, bir başkasının on ikinci kata merdivenle çıkması gibi bir şeydi ve Jimin, bu balonun hastalığı yüzünden kötü geçeceğini biliyordu.
''Jimin, inan sorun değil.'' Maskeli genç mahcup bakışlarıyla kafasını eğdi. Yoongi, tüm bunların kendisine verilmiş en büyük hediye olabileceğini geçirdi içinden. Yarım ağız gülerek parmak uçlarını hassas bir şekilde çenesine yerleştirdi. Olabildiğince nazik tavırlarla maskelinin kafasını kaldırdı. Maskeli, ışıldayan gözlerini Yoongi'nin üzerinde tuttu.
Yoongi, sol elini maskelinin bel boşluğuna değecek şekilde yerleştirdi. Diğer elini Jimin'in eline kenetleyerek göz teması kurdu. Maskeli ise bir elini Yoongi'nin omzuna attı ve tıpkı karşısındaki genç gibi göz temasından kaçınmadı. Hassas dokunuşlar eşliğinde Yoongi, olabildiğince yavaş bir şekilde dansa ayak uydurmaya başladı. Yanlış bir şey yapması maskelinin açısından hiç iyi olmazdı ve genç, bunun farkındalığı ile yanıp tutuşuyordu.
Birkaç dakikanın ardından maskeli, kayan gözleri ile Yoongi'nin kolları arasına düştü. Genç telaşlı bir biçimde bağırarak hareket etmemeye çalışıyordu. O anın telaşı ile bütün bildiği ilk yardımları unutarak maskeliye güven verici sözler söylemeye başladı. İnsanların ikilinin etrafında daire oluşturması ortamı geriyordu ve birçoğu telefonlarına sarılarak ambulans çağırmaya koyuldular. Balodaki insanların merakı genci sinirlendiriyordu ve boynundaki damarlar son derece belirgenleşene kadar kalabalığa gitmesi için bağırdı.
O gece, ambulans geldi ve Jimin'i tutmak için her şey yapıldı. Ancak maskelinin ölme sebebi dansın harareti değildi, durumunun son raddeye gelmesiydi. O gece o dans edilsin edilmesin, Yoongi Jimin'i öpsün öpmesin, Yoongi maskeliyi sevsin sevmesin, maskeli her defasında sevdiği çocuğa veda edecekti. Her gece, Yoongi'nin düşüncelerini Jimin'in vedaları saracaktı. Jimin hep sevecek ama her gece yarısı, sevgisini bir köşeye atarak önce Yoongi'ye, sonra dünyaya veda edecekti.
Yoongi, her şeyi daha net anlayabiliyordu. 26 haziranın yaşandığı her günün gecesi, Jimin ölüyordu ve Yoongi'nin maskeliyi görme şansı sadece bir güne düşüyordu. Genç, kendisine verilmiş bu şansı her defasında kullanacaktı. Her 26 haziran gecesi, Yoongi'nin unutamadığı ölüm sahnelerine bir tanesi daha eklenecekti.
Yoongi'nin maskeliyi görebilmesi için sadece bir günü vardı ve her günün sonunda bu bir vedaya dönüşecekti. 26 haziran sadece Yoongi'nin kalan tek şansıydı.
