Can You Still Be Mine?

Chapter Eleven

----Ang liwanag na tinama ng araw sa bintana ang siyang nagpagising sa akin. Ansakit ng ulo ko sobra. Ano bang nangyari kagabi, basta lasing ako. Yun na yun.

"Oh, heto gamot mo tsaka gatas tsaka breakfast mo na rin." di ko namalayan si Mommy andito na pala sa loob ng kwarto ko.

"Hey! Mom, thanks for this." agad ko kinuha ang tray na dala ni Mommy at inilapag sa side table ng bed.

"Hey Mom, hey mom ka diyan, bakit ka lasing kagabi? Alam mo ba yung dalawa mong kaibigan kakauwi lang."  then her sermon started.

Augghhh!! Ansakit pa ng ulo ko tas eto pa! Naku ano ba naman.

"Ahh, yahh. Sorry mommy, di na talaga ma uulit pa, I just really want to think, at yun napainom ako."

"Siya, sige. Bumaba ka na after mong kumain. Fix your self Lea, maligo ka!"  

I rolled my eyes sa sinabi niya.

Ganyan talaga yang si Mommy, sanay na ako.

Kringgg--- Kringggg-

Napatigil ako sa pagkain dahil tumonog ang Phone ko. I got it si D tumatawag.

"Hello? Dawn? I'm really sorry kagabi I was really drunk." I apologize.

"It's ok, pero Lea. Ikaw ang Headline sa balita ngayon." Si Dawn na para bang nag aalala talaga.

"Ha?? Bakit? Anong sabi?" agad kong tanong.

"Makinig ka ha! Makinig ka!" D started.

"Broadway Diva Lea Salonga: Hindi pa raw nakaka Move on kay Aga Mulach!"

Nanlamig naman ako sa narinig ko. Bakit? Ano bang ginawa ko kagabi.

Pilit kong iniisip kong ano ba talaga ang nagyari sa akin kagabi. Ganon ba talaga ka lala na ako ang headline ng balita ngayon. My Golly.

"Lea? Ano bang nangyari kagabi?" Dawn started to talk again.

Wala akong maisagot. Patuloy ako sa pag iisip ko kung ano ba talaga ang nangyari.

Flash Back:

After kong magpunta sa ABS, gusto ko munang uminom kahit konti, tsaka mag isip na rin.

Habang nagmamaneho ako dalawang bagay lang ang nasa isip ko, kung babalik ba ako o hindi sa tv, at yung bwesit na Charlene na yun. Ang kapal niya!

Kinampihan pa talaga niya si Charlene. You know what I mean.

Ipinark ko na ang sasakyan ko at kinuha ang mask at shades ko para di masyadong makilala.

It's 5:30 at siguro uuwi ako mga seven, sandali lang.

I started to drink, and drink and drink hanggang diko na namalayan ang oras.

Until......

"Your so shtupid Lhea, ba't mo mahal yung taong yun. And yang pagbabalik mo sa tv wala yang saysay." I murmur.

"Hindi kah na nya mahal! Your so stupid! Yung nangyari sa beach, it was justh nothing." I continued.

"Maam? May kausap po ba kayo? Lasing na po kayo." napatigil ako, nagsalita pala yung waiter.

Tinangal ko ang mask ko at humarap sa kanya.

"Walah, wala akong kausap. Walang may pake sa akin, he left me, iniwan niya ako cause I'm so stupid, really stupid. Alam mo ba yun? Wala ka ring pake kung lasing ako." I'm starting to shout na napapatingin na rin sa akin yung mga nasa kabilang table.

"Oi, Lea Salonga oh." I heard a voice.

Napatingin naman ako sa likod ko and silang lahat nakatitig sa akin. I don't care, they don't even care about me pag may problema ako.