1.Sezon 1.Bölüm

89 16 13
                                    

Resimdeki başından dert eksik olmayan başrol

Yine bir sabah! Şu okula gitmek tam bir işkence bize her gün çin işkencesi uyguluyorlar gün önüme iki şık sunuyor ; bir yataktan kalk ve okula git, iki bedeninin sesini dinle ve uyu. İkinci seçenek daha cazipti ama kalkmayı tercih ettim zaten devamsızlığım dolmak üzereydi. Kalktım ve bir avuç su ile ayılamayacağımı bildiğimden banyoya girdim. Banyodan çıkıp üstümü giyinmeye başladım.Her zamanki gibi kısa bir etekle biraz dekolteli üstüme yapışan beyaz bir tişört giydim vücudum güzeldi berkin kıskanması da hoşuma gidiyordu o yüzden daha çok etek giyip gidiyordum okula. Telefonumu elime aldım o da ne! Tarihe baktım ve şok oldum iki gün sonra bizim yıldönümümüz bugün okuldan erken çıkıp birşeyler almam gerekiyor ilk defa bu kadar uzun bir ilişkim oluyordu ikinci yılımızdı. Beni sevenler ya benden iyilerine layıksın dedi gitti ya da aldattığını öğrendim ben gönderdim. Ama Berk farklıydı beni gerçekten seviyordu. En azından ben öyle sanıyordum. Okula gittim ilk derse girdim Berk benden uzak duruyordu hatta kaçıyordu resmen. Öğle arasına bir ders kalmıştı ve o ders matematikti. Arka sıraya geçtim kafamı sıraya koydum bu ders uyumadan çekilmezdi. Öğle arası olunca yakın arkadaşım Buse yanıma gelip kanka Berk seni çağırıyor arka bahçede dedi neden diye sordum bilmiyorum dedi kalktım ve arka bahçeye gittim arkası dönüktü sarıldım döndü

- Beni çağırıyormuşsun aşkım.

- Seninle konuşmam gereken birşey var oturalım mı?

Kesin birşey oldu çok garip davranıyor diye düşünürken bir banka oturduk.

- Dinliyorum.

- Şey...

- Birşey mi oldu Berk söylesene!

- Ben ayrılmak istiyorum.

Biranda gözüm karardı ayrılmak ne demekti neden ya neden diye kendimle boğuşurken

- İyi misin?

- Sence!

- Özür dilerim artık başka birini seviyorum seni aldatmak istemedim benden duyman daha iyi olur diye düşündüm.

Aslında haklıydı ben öğrenseydim daha kötü olurdu ama yine de dayanılmaz bir acı yaşadım sol yanımda.Berk ayağa kalkıp yürümeye başladı.

- Berk!

O andan sonrasını hatırlamıyorum bayılmışım. Gözümü hastanede açtım Berk başımda bekliyordu kafamı diğer tarafa çevirdim.

- İrem yapma böyle öncekiler gibi seni aldatmalı mıydım?

- Ben sensiz ne yapacağım Berk bak daha haberi ilk aldığımda bu hale geldim nasıl alışacağım sensizliğe?

- Özür dilerim.

-Dileme Berk benden özür falan dileme git lütfen benden uzak dur ki seni unutabileyim.

Arkasını döndü gitti. Bitti. Nasıl alışacağım ben? Önceden de terk edildim ama onları gerçekten sevmediğimi anladım Berk' i o kadar çok seviyordum ki benim için öl dese anında yapabilirdim ama o bunun değerini bilmiyordu benim onu sevdiğim gerçeğini unutuyordu birşey demeden gidiyordu. Ağlamaya başladım tam o anda doktor içeri girdi.

Nasılsın?Where stories live. Discover now