Κεφάλαιο 1

669 42 9
                                    


ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 2002

Η μικροκαμωμένη γριούλα  άνοιξε στην εγγονή της ,την αγκάλιασε όπως κάθε φορά  και την προσκάλεσε στο ζεστό εσωτερικό του σπιτιού 
<<πως είσαι κορίτσι  μου? >>
Την ρώτησε προσχαρα ενώ  έβαζε μπροστά της το πιάτο με το αχνιστό φαΐ
<< καλά είμαι γιαγιά μου εσύ πες μου πως πέρασε η εβδομάδα σου >>.
Ήταν Κυριακή μεσημέρι και όπως κάθε Κυριακή  η Κατερίνα έτρωγε μαζί με την γιαγιά  της.
Της άρεσε πολύ να κάθεται μαζί της και να την ακούει να μιλάει για τα περασμένα να της λέει όλα τα μικρά της μυστικά για το πως να φτιάξει το πιο τέλειο ραγου με πατάτες και να της εκθέτει  ανεπανόρθωτα τον πατέρα  της  ,
<< πες του να μην σε πιέζει για το πανεπιστήμιο αυτός στην ηλικία σου δεν άνοιγε βιβλίο , ανέβαινε σε ένα μηχανάκι και γυρναγε όλοι την Θεσσαλονίκη >> Ελεγε κάθε φορά που η Κατερίνα της
παραπονιωταν.
Σήμερα όμως η γιαγιά  Άννα  δεν θα της έλεγα μια από αυτές της ιστορίες , η σημερινή ιστορία  ήταν η ιστορία  της ζωής της που κανένας ως σήμερα δεν ήξερε .
Η Κατερίνα τελείωσε με το φαγητό της και βοήθησε την γιαγιά της με το συμμάζεμα  ύστερα κάθισαν στο σαλόνι για ένα καφέ όπως συνήθιζαν πάντα μετά το φαΐ .
<< ξέχασα να σου δώσω  την αλληλογραφία σου γιαγιά την βρήκα απ'εξω >>
Είπε η Κατερίνα και άφησε ένα πάκο φακέλους στο ξύλινο τραπεζάκι του σαλονιού
<<αχ κορίτσι  μου να σε καλά ,πάλι διαφημιστικά και λογαριασμοί  θα είναι βαρέθηκα>> αναστέναξε βαριεστημένα και πήρε τους φακέλους, τους περασε έναν έναν στα χέρια της μέχρι που φάνηκε να είδε κάτι που την αναστάτωσε .
Έσκισε το φάκελο που κρατούσε και έβγαλε από μέσα ένα γράμμα, το διάβασε και εμεινε να το κοιτάει  για λίγα λεπτά χωρίς να πει κουβέντα ,
<<γιαγιά  όλα καλά ? Τι συμβαίνει? >> ρώτησε προβληματισμένη η Κατερίνα και τράβηξε από τα πόδια της Άννας τον άδειο φάκελο
<< αποστολέας : Karl Wolff Mohlstr 22 ,Μοναχο Γερμανία >>
διάβασε δυνατά και κοιταξε την γιαγιά της μη μπορώντας να καταλάβει τη σημαίνει αυτό το γράμμα .
<< το παρελθόν κορίτσι μου ,μου χτυπάει την πόρτα >> της απάντησε εκείνη και δίπλωσε το  περίεργο γράμμα που τόσο είχε ταράξει την ηρεμία τής.
<< το παρελθόν ?
Δεν  καταλαβαίνω >>
<< νομίζω πως ήρθε η ώρα να σου πω μια ιστορία >>

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 1941Where stories live. Discover now