His True Colors [✔]

• Τ Ε Σ Σ Ε Ρ Α •

Damien

Πάλι σκατά τα έκανες όλα Damien μπράβο σου. 

Αλλά γαμώτο όσο και να μου αρέσει όσο και να γουστάρω δεν θέλω να είναι δίπλα μου και να κλαίει με την κάθε μαλακία που κάνω. Ναι θα ακούγεται σαν ψέμα αλλά δεν θέλω να πληγώνεται εξαιτίας μου. Πάντα θα βρίσκω τρόπο να την κάνω να πληγωθεί ή να κλάψει και γι αυτό προσπαθώ να την κάνω να με μισήσει.

Γαμώ την πουτάνα μου την θέλω τόσο πολύ αλλά και άλλο τόσο δεν θέλω να πληγώνεται εξαιτίας μου.

Ήρθε και η άλλη να μου πει να πάω να της μιλήσω. ΝΑ ΤΗΣ ΠΩ ΤΙ;

Να με μισήσει θέλω όχι να με συγχωρήσει. 

Και συ δηλαδή τι φίλη είσαι και δεν πας να της μιλήσεις; Εδώ γκόμενο έχεις και δεν θες να της το πεις. Θα πληγωθεί. Θα νιώσει άσχημα.

ΠΟΎΤΣΕΣ

Λες και η Rosy είναι καμιά ηλίθια και δεν κατάλαβε τι τρέχει.

Ντύθηκα και ξεκίνησα για το σπίτι της.

Όταν ήμουν κοντά ακουγόταν δυνατή μουσική. Τι στον διάολο κάνει;

Έτρεξα μέχρι το σπίτι της χτύπησα το κουδούνι και μου άνοιξε ο μαλάκας ο πατέρας της.

«Πάνε πες στην γκομενίτσα σου να χαμηλώσει την μουσική αλλιώς δεν ξέρω και γω τι θα γίνει.» βρωμούσε ολόκληρος αλκοόλ και είμαι σίγουρος ότι είχε κάτι και κάτι ακόμα αλλά ποιος τον χέζει αργά ή γρήγορα θα καταλάβει τις μαλακίες που κάνει.

«Παράτα με» έτρεξα στο δωμάτιο της Rosy και άρχισα να της φωνάζω αλλά δεν άνοιγε η πόρτα κλειδωμένη.

Γαμώτο.

Κοπανούσα την πόρτα πάλι τίποτα. Μην μου πεις....

Έσπασα την πόρτα και μπήκα μέσα. Τα μάτια μου την έψαχναν μέσα στο δωμάτιο αλλά δεν βρήκαν τίποτα από πολλά σβησμένα τσιγάρα.

Στο μπάνιο μπορεί να είναι.

Άνοιξα την πόρτα και αυτό που είδα θα μπορούσε να με αφήσει στον τόπο. 

Όχι ρε γαμώτο.

Όχι ρε Rosy.

«ROSY» άρχισα να κλαίω και να την ταρακουνάω αλλά τίποτα. Αυτή την φορά είναι αργά.

Σου έσωσα την ζωή και την πήρα.

Μπήκε μέσα ο πατέρας της και όταν την είδε του έπεσε το μπουκάλι.

«Rosy.» ψιθύρισε και μετά έφυγε από το δωμάτιο.

Είχε χαρακώσει τα χέρια της. Το νερό είχε γίνει κατακόκκινο από το αίμα της. 

Την έβγαλα από την μπανιέρα και την πήρα αγκαλιά.

«Σ' αγαπάω γαμώτο. Συγγνώμη.»

Άρχισα να κλαίω σαν να μην υπάρχει αύριο. Αλλά δεν θα υπάρξει για μένα.

Πως θα ξυπνήσω το πρωί ξέροντας πως δεν θα είσαι εκεί;

Θα μπορούσαμε να ήμασταν τόσα πολλά άμα δεν ήμουν τόσο μαλάκας.

Το επόμενο κεφάλαιο είναι τελευταίο. :'(