Multi = Çocuk
*Çocuk artık 20 yaşında*
"Çocuk! Bu adamı ne yapalım şimdi?"
"Soru bu mu şimdi?"
Diye isyan ederken sigaramı yakıp arkamı döndüm. Şu an aramızdaki engel yerde yatan kanlı adamdı.
"Bir şekilde yok et işte. Suya mı atıyorsun, gömüyor musun, ne yapıyorsan yap. Ama... kesinlikle... yok et!"
"Tamamdır Çocuk"
Arkamı dönüp odadan çıktım. Kendi odama ilerledim. Kapıyı hızlıca kapattım ve yine ağlayamayacağımı bildiğimdem sinirle yerime oturdum. Adamı öldürdüğüm bıçağı çöpe atıp çekmeceden annemi öldürdüğüm bıçağı çıkardım. Ona söz vermiştim. Anneme söz vermiştim. Her öldürdüğümün arkasından ağlayacaktım. Ama yıllardır ağlayamıyordum.
Uzun süre bıçağı inceledikten sonra yerine geri bırakıp odadaki her şeyi fırlatmaya başladım.
Oda yine bugünde bok olmuştu. Anneme olan sözümü böyle yapmaya çalışıyordum.
Odadan çıktım ve aşağı kata doğru ilerlerken arkamdan gelen korku dolu cümleleri dinledim.
"Çocuk çıktı. Hadi odayı toplayın. Hadi çabuk çabuk."
Telaşlılardı. Benden korkuyorlardı. Ve bu beni fazlasıyla mutlu ediyordu. Değişmiştim çünkü ben.
Aşağı kata indikten sonra dışarı çıktım. Rahatlamaya ihtiyaç duymuştum çünkü. Geçmişimi hatırlayarak kaldığım yere baktım. Burası ev değildi. İki katlı laboratuvar gibi bir yerdi.
Bir çok adamım vardı. Hepsi her dediğimi eksiksiz yapardı. Çünkü eğer eksik olursa onları acımadan öldüreceğimi biliyorlardı.
Bu öldürme işini görev haline getirmiştim. Halimden mutlu olduğum söylenemez ama böyle para kazanıyorum. Bir adam var. Bize güvenmedi için fazla yüzünü görmüyorum. Fazla da umurumda değil. Ama bizim görevlerimi o veriyor. Bir numaradan ya mesaj atıyor ya da başkasına arattırıyor. Bazen görevleri sayesinde kılıktan kılığa bile giriyoruz. Mimar, doktor, temizlikçi hatta çöpçü bile.
Bana yardım eden biri bile var. Yardım etmek sayılmaz. O sadece benim yanımda işte. Her işimde hep yanımda olan biri. Yani dostum dediğim kişi. Sert tarafımı bir ona gösteremediğim kişi...
Anneme orospu diyen kişinin aynında oturan ve bana gülümseyen aptal çocuk. Bulut... Tek varlığım...
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Hâlâ koşuyorum. Gücüm tükenecekti. Kurtulamıyorum onlardan. Sürekli bağırıyorlar.
Korkuyorum. Yakalanmak istemiyorum.
Ama gücüm de kalmadı.
Mucize olsun istiyorum.
Ölmek istemiyorum.
Ben daha çocuğum.
Yaşamak istiyorum.
Bir anda biri ağzımı tutup beni bir köşeye çekti.
Bu o gülümseyen salak çocuktu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BIÇAK
Mystery / ThrillerKüçük bir çocuk... Nasıl bir hata yapabilir? Ne kadar büyük bir hata olabilir? Küçük bir çocuk hata yapar ve ailesi ona kızar, bağırır ve belki de döver... Ama bu çocuğa kızan olmamıştı. Çocuğu dövmediler de. Ama bu küçük 10 yaşındaki çocuk birini ö...
