My Cousin's Ex-girlfriend(Santillan Series#1)

Chapter 47: Freedom

Andrea pov's

    Isang Desisyon ang kailangan kong tuparin. The worst decision nakaharap ako sa salamin ngayon bago ito hindi sinasadyang nagkita kami ni jhillian kahit masakit sa dibdib kailangan kong gawin ang bagay na ito para hindi sila mapahamak para hindi SIYA mapahamak.

Flashback

Papunta ako ng CEO office habang hinihintay na bumaba ang  elevator kinalikut ko ang aking bag pero hindi ko maintindihan kung anong meron bigla na lamang kasi ako nakaramdam ng kaba bumuntong hininga ako at sakto bumukas na yung elevator pero hindi ko inaasahan na makikita siya nakatungo at wala pa atang balak lumabas naka gown doctor pa siya nagsimula naman bumilis ang pintig ng aking puso at mapaatras hanggang sa nag slow motion na tumunghay siya hindi ko alam ang gagawin parang naghihina ako na makita siya.

"Andrea"tumalikod naman ako at nagmadaling naglakad no hindi na kita dapat nakita pa bigla na lamang pumatak yung luha ko malapit na ako sa kotse ko ng may humawak sa braso iniharap niya ako sa kaniya kaya napatungo ako..

"Hi"siya hindi parin ako nagsalita alam ko na nasaktan ko siya hindi ko naman iyon sinasadya eh ayuko lang naman na mapahamak ang lahat ng mahal ko lalong lalo na siya"Hey" hinawakan niya ako sa Chin at itinunghay doon na ako tuluyan na iyak"Andrea"tawag niya sa aking pangalan.

"I'm sorry"ako"Sorry!sorry!"umiiyak na sabi ko..

"No,Please Don't cry"pinahid niya ang mga luhang nalalandas  mula sa aking mga mata"Ginawa mo lamang ang tama"para naman unti unting dinurog ang puso ko bakit?isang malambot mga labi ang dumampi sa labi ko, I think this is the last agad ko naman siyang itinulak

"L---layuan mo na ako at A---ayaw na kitang makita pa!"nakita ko sa mga mata niya ang lungkot kaya nagiwas na ako ng tingin"I--i'm sorry for everything"saka ako naglakad papunta sa kotse ko at agad na pinaharurut doon pumatak ang halos lahat ng luha ko"Stupid!stupid"paulit ulit na bigkas ko.

End of Flashback

"Bes"hinawakan niya ako sa balikat hindi ko tuloy mapigilan umiyak bukas na ang kasal ko. Pero sirang sira na ako ayuko nang mabuhay pa pero paano sila?hindi ko naman alam ang gagawin nakakainis humagulhul ako kay Mich niyakap naman niya ako.

KINABUKASAN,

     Nakatulala lang ako dito sa loob ng kotse nasa simbahan na kami ngayun at hinihintay ang groom ko na si Edward nang may kumatok sa glass window niya.

Edward pov's

    "Ako na ang magdadrive sa kasal ko"ako

"Pero sir"siya

"Ako na ang bahala kung gusto ninyo sumunod na lamang kayo para malaman ninyo na tutuloy ako sa kasal"ako

"Hayaan nyo siya!Edward siguraduhin mo lang!"banta niya at saka sumakay napakuyom naman ako Magbabayad ka warren sa lahat ng kasalanan mo.

"Ano tara na?"asar akong pumasok sa kotse ko at nag istay doon ng ilang minuto pinauna ko kasi sina mama.Sana mapatawad nila ako sa gagawin ko pinaandar ko yung engine saka pinatakbo ang sasakyan ko inidial ko naman ang number ni Nicolai.

"Ano?buhay ka pa pala"siya

"I'm sorry sa istorbo maaari ko bang makausap si drea?"ako hindi sila nagsalita at nakarinig ako ng malalim na buntong hininga

"Asan ka na ba?makikita mo narin naman siya mamaya"siya

"Nakikiusap ako sa iyo"ako

"Oo na wait lang"ilang minuto ang lumipas.

"H--hellow?"isang walang kabuhay buhay na boses ang narinig ko

"I'm sorry pati ikaw nadamay sa kasakiman ni Warren"wala naman akong narinig na nagsalita"Sorry sa lahat sana mapatawad ako ng diyos sa gagawin ko!"ako

"W-what do you mean?"mula sa kabilang linya

"Kung papipiliin ako kung kalayaan mo o kasiyahan ko"bumuntong hininga ako"Kalayaan mo kaya----Ano bang iniisip mo huh?"siya

"I Love you"ako kinuha ko yung baril na nakita ko sa upuan pumikit ako mariin at saka nagmulat"Mahal na mahal kita andrea at gagawin ko ang lahat para maging masaya ka gagawin ko ang lahat para hindi maging meserable ang buhay mo ayuko ko na maging tao tauhan ka lang niya gaya ng ginagawa ni warren sa amin"ako "Goodbye"Saka ko itinutok ang baril sa sintido ko.

Andrea pov's

      Nagitla ako sa isang malakas na putok ng baril sa kabilang linya doon pumatak ang aking luha lumabas ako at nakita ko naman na nagkakagulo sa loob ng simbahan marami din ang pulis sa labas nilapitan naman ako ni papa.

"Papa"kumunot naman ang noo niya dahip nakita niya akong umiiyak

"andrea?"siya

"Papa si Edward!"ako"Pa,He.." hindi ko maituloy ang sasabihin ko dahil iyak na lamang ako ng iyak.

    Tulala lamang ako dito sa ospital at hindi ko na alam ang gagawin bakit may kilangan pang mamatay para lamang sa kalayaan ko?bakit kilangan pang mawala ni Edward?napaiyak nanaman ako at may nagabot ng panyo sa akin kaya napatunghay ako isang JHILLIAN AGUSTIN ang nasa harap ko ngayun
"Are you----agad ko siyang niyakap para matumba kami

"I'm sorry dahil sumuko agad ako"ako nginitian niya naman ako at hinawakan sa mukha.

"wala talagang mapili huh kahit sa daan ng ospital gagawa kayo ng kababalaghan!"nakacross arm na sabi ni nics

"selos ka lang eh!"tukso ni kuya spencer

"No way"saka niya kami inirapan.

"Kilan na ang kasal?"natigilan naman ako kasal?umalis ako sa pagkakapatong kay jhil at saka tumayo

"W--walang kasal"ako nagulat naman sila.

"Ano?"si Mich

"Hindi na muna feeling ko na trauma siya sa nangyari"saka ako hinawakan ni Jhil sa bewang tumungo naman ako.

"T--tama siya"ako hinalikan naman ako sa noo ni jhil.

"sh*t nilalanggam na kami "sila natawa nalang ako pero hindi ko parin maisip na gagawin ni edward ang bagay na iyon. Thanks to him because he give me my Freedom and
sana mapatawad niya ako.

******
A/n:last twoooooo chapters nalangggggggg may epilogue pa pala hahaha sabihin nyo lang kung gusto ninyo ng special chap gagawan ko dahil talagang mabait ako￣ε ￣

#TEAMDREALIAN♥_♥

CIAO~