Epilogue (Part 1)

128K 3K 229
                                    

"Alin ma?" I asked innocently na para bang nung hinulog ko si Enrique sa sahig makakalimutan ni mommy na he saw us sleeping together.


"Don't act innocent on me Miranda Fleur. Mas magaling akong umarte kesa sayo. Ano ang ibig sabihin nito?" He looked at Enrique na ngayon ay nakaupo na sa sahig at hinihimas ang ulo niya. He must've hit his head nung nahulog siya.


"We were just sleeping—"


"I knew it!" I looked at my mom weirdly. Bakit ba galit na galit siya eh we were just sleeping lang naman talaga! She's being hysterical na diyan.


"Mom calm down. We were just sleeping together!"


"Jusporsanto Miranda! You were SLEEPING TOGETHER!!" She fanned herself using his hands. Nakatulala lang si Enrique sa kanya. Shocked yata siya sa pagiging over acting ni mommy. "Ano nalang ang sasabihin ng mga amiga ko? That I have a daughter who sleeps around?"



"What's wrong with sleeping?" I muttered.


"What's going on here?" Nagsilingunan kami nang marinig ang boses ni kuya Demitri. "Mom? When did you get back?"


Lumapit siya kay mommy at hinalikan sa pisnge. Mommy hugged him then nang maghiwalay sila she pointed at me. Enrique is still on the floor by the way.


"Itong kapatid mo! Natulog kasama si Enrique dito sa kwarto niya!" Napakamot naman ng ulo si Enrique. I facepalmed myself. Gosh nakakahiya. Baka mamaya iwan ako ni Enrique kapag na-realize niya na may baliw akong nanay.


"O dito ka pala natulog? Akala namin umuwi ka na kagabi." Balewalang sabi ni Kuya kay Enrique. Hinampas naman siya ng malakas ni mommy sa balikat at napa oww naman si kuya habang hinahaplos ang balikat.


"Why are you like that? Babae ang kapatid mo! What if something happened to them?" I cringed at my mother.



Kung meron nga sana kaso wala eh!



"Mom! Nothing happened between us okay? We were just talking all night kaso nakatulog na kami pareho." I said frustratedly while harshly holding my cheeks and pressing it together. Gosh! Mommy naman!



"Hindi ako naniniwala. That's imposible." Mabilis na iling ni mommy. How is it impossible? Eh fully clothed naman nga kami ni Enrique. Wala manlang natanggal sa katawan ko kahit isa kagabi!



Akala ko nga dun na dederetso since we shared a hot steamy passionate kiss plenty of times. Hanggang momol lang pala! Feeling yata ni Enrique teenager pa kami!


Kuya looked at Enrique na agad na umupo ng tuwid. The look on Enrique's face is somewhat funny. Parang litong lito na siya sa nangyayari and he tries to keep a straight face. Gusto kong matawa but at the same time awang awa na ako sa kanya.



"Did something happened between you and Mira?" Tanong ni kuya.


"No, sir." I rolled my eyes. Bakit kapag involved ako, sir ang tawag niya kay kuya? Their friends for years already! For goodness sake naman oh.


"Yun naman pala. Nothing happened between them mom. Calm down already. Kakarating mo lang." kumunot ang noo ni mommy and she looked at me.


"Walang nangyari?" Umiling ako. That's what I was telling her from the start! Mom suddenly made a bored expression on her face. "Ang hina mo naman 'nak! I can't believe Enrique resisted your charm. Hind ka manlang nag mana sa akin nung kapanahonan ko. Noon nung nakulong kami ng daddy niyo sa isang tent may nangyari kaagad sa amin."


I made a face at my mom. Kainis! Now she's telling that nakakahiyang story about him and dad. Sabi ko na eh, she's just acting kanina. Ganyan naman talaga si mommy, she thinks she's a drama queen just because she won best actress during nung kabataan niya.


I should've seduced Enrique last night! Yung all out na walang back out. Bakit ba kasi masiyadong malakas ang control ni Enrique sa sarili niya? It's not like sa kanya may mawawala. Also, hindi naman na din siya virgin para mag inarte. Gosh, stressed na talaga ako sa kanya. I want to have my own family na.



"But anyway," She started and looked at Enrique with an intimidating face. "Tumayo ka na diyan Enrique at may sasabihin ako."



"Yes ma'am." Kung maka-sagot sa isnag ordinary citizen akala mo hindi siya former Captain ng Special team sa military!



"Hindi pwede na basta ka nalang natutulog sa kwarto ng anak ko. I raised my daughter as a maria clara–conservative kumbaga. Kaya dapat irespeto mo yon." Enrique answered his yes ma'am line again.



"I'm not conservative mom." I muttered.



"Tumahimik ka diyan Miranda," she looked daggers at me. I rolled my eyes. "Kagaya ng sinasabi ko, hindi pwede ang ganito. Kailangan mo siyang panagutan."


"What?!" I asked, making sire that I heard it all right, because I have a feeling were this is all heading.


"You should marry my daughter." My mother said firmly.



"Mom!"


"Mommy!" Sabay naming sigaw ni Kuya Demitri. Nagkatinginan kaming dalawa. Alam na namin to eh! It already happened between Kuya and Jules. I'm not falling for her trap!


Ito namang si Enrique nakatulala lang at parang hindi alam ang gagawin. Gosh this is so embarrassing! He must've realized na pinipikot na siya ni mommy para sa akin. Baka mamaya bigla siyang magtatakbo palabas ng bahay.



"Mom wala ngang nangyari sa kanilang dalawa. Don't just say those things to Enrique." Tinignan ni mommy ng masama si Kuya Demitri.



"You better shut your mouth Demitrius." Natahimik naman si kuya at napaatras nalang sa gilid. Sakto naman na dumating si Julian at tinanong siya kung ano ang nangyari. Kuya just massaged his head and pointed at our mom.



"Now young man." Enrique stood straight as my mom talked. "Are you willing to marry my daughter? Papanagutan mo ba ang pagtulog sa loob ng iisang kwarto at sa iisang kama kasama ang anak ko?"


"Ma'am yes ma'am!" Napanganga ako sa sagot ni Enrique. Napaubo rin si kuya dahil sa sagot ni Enrique and when I looked at Julian nanlalaki ang mga mata niya na nakatingin sa dalawa.



My mom looked at Enrique intensely, if I hadn't known her matatakot ako pero kilala ko na siya! She likes to do that to someone na alam niyang may power siya! Julian told me she even did that to her when they first met.


Then my mother started to burst out laughing. Gusto kong magwala! Kung hindi ko lang siya mommy ipinatapon ko na siya sa mental hospital! Gosh! Sobrang nakakahiya. Enrique stood there bewildered at my mom as she laughs so hard that she even wipes a tear out of laughter.


"You're a good man Enrique. I like you for my daughter." She said as she patted his shoulders. "I give you my blessing."


"Gee, thanks for humiliating me mom." I said sarcastically habang hinaharang ang kamay ko sa mukha ko dahil sa sobrang kahihiyan.

Chasing that Billionaire (LOB series #3)Where stories live. Discover now