Unconditional Love (Lausingco Series #2)

Chapter Three

Chapter Three

Panay na tinatanong ni Jay Ann iyong tunkol sa nakinig nya kanina. Hindi ko nalang sya pinansin. She kept on asking if that guy is courting me. Panay din ang tanggi ko.

Ni hindi ko nga alam kung anong pumasok sa utak niyon at binabanatan ako ng ganon. Maybe he's just playing with me huh?

Binuksan ko ang balat ng bread pan na snack ko for today. I was sitting alone in our usual place underneath those big trees. Kinunut ko ang noo ko habang binabasa ang pamplet ko para mag advance reading sana pero sa kasamaang palad, walang pumapasok sa utak ko.

I took a deep breathe and place my chin on my hand for a support. Kumurap ako ng dalawang beses bago muling sumubo ng tatlong piraso ng bread pan. Sinilip ko din ang wrist watch ko. It was past three pm already at wala akong ideya kung nasaan ba ang mga kaibigan ko.

God. Porke may mga boylet sila, kakalimutan na nila ako? How dare them? Akala ko pa naman mas uunahin nila ako sa mga manliligaw nila.

Ngumuso ako. I realize that all my life, walang nagtangkang manligaw sa akin. Maybe because I'm not pretty as my friends are. Hindi din ako kasing sexy nila pero hindi din nam ako gaanong mataba. 36-38-39 ang vital statistic ko. I'm a big boned woman.

Minsan naiinggit ako sa mga kaibigan ko dahil kapag valentines day, hindi ko sila mahagilap. So I will end up being a third wheel of Papa and Mommy. Hindi naman big deal sa akin kung walang nanliligaw. Pabor pa nga si Kuya dahil hindi sya gaanong mahihirapan pagbabantay sa akin. It's just that, gusto ko lang din maramdaman ang may nagmamahal sa akin bukod sa pamilya ko.

Napabuga ako ng hininga. Naalala ko na naman iyong sinabi ni Luis last week. Masakit pa din hanggang ngayon. I confessed my feelings over him, kasi sabi ng mga kaibigan ko iyon daw ang gawin ko. But to my surprise? He just laughed at me at sinabi nyang sana ako nalang si Regine.

I was hurt. I cried hard matapos nya akong iwan doon sa park. Pagkatapos ay umuwi na din ako na parang walang nangyari. Hindi ko na binaggit kay Regine, sanay naman akong iyong mga nagiging crush ko, sya ang natitipuhan.

"Hi."

Napaayos ako ng upo dahil sa baritonong boses na iyon. I look up and saw Ramgiorel standing infront of me.

"May kasama ka ba? Can I seat here?" Tinuro nya ang upuan.

"Wala naman. Pero..." I look around and saw some seats aren't occupied.

"So? Can I seat?" Aniya.

Tumango ako. He smiled, and I can feel my heart leap with that smile. Pinatong nya ang dala nyang makapal na libro at notebook sa lamesa at naupo sa tabi ko.

Inayos ko naman iyong mga pamplets ko. I shyly smiled at him.

"Bakit mag isa ka ata?"

"Ah.. busy sila sa mga manliligaw nila." Sabi ko ng wala sa sarili ko.

He chuckled. "You sound bitter."

Umismid ako at sumubo uli ng bread pan. "They actually left me alone. Mas pinili nila iyon."

"Eh ikaw? Wala ka bang manliligaw?" He carefully asked.

Umiling ako at uminom sa mineral water ko. Inalok ko sa kanya iyong pagkain ko. Medyo nahiya pa ako kasi kokonti lang iyon at baka hindi nya gusto.

"Iyan lang ang snack mo?" I nodded again.

"I'm on a diet." Natatawa kong sabi.

I'm staring to feel the awkward air as he stares at me. I gathered all my things.