12 ci bölüm - Arda

3K 143 11
                                    

Merhaba arkadaşlar merakla beklenen yeni bölümle karşınızdayım .Arkadaşlar okuyucu sayısı bu kadar çokken oy ve yorum sayısının bu kadar az olmasi gercekten üzücü emeyime saygı olarakdan bölümü bitirdikden sonra oy vermeyi unutmayalım.

Su

Ben artık kayb etmekden çok kazanmak isdiyordum.Bir yıkımı,terk edilişi ve bana kalan acıları kaldıra bilecek durumda değildim.Annemin beni terk edişini dün gibi hatırlıyorum.
Babamın yoğun ısrarlarına dayanamayan annem o gece benimle birlikte uyumuşduk.İnanırmısınız huzurun kavramını ben o  gece anlamışdım.Huzur onun cennet kokan kokusuyla uyumakdı.Onun kollarında kendimi süper kahramanlar gibi hiss ediyordum .Çok güçlü ve bir o kadar arkası sağlamdım.Şimdi ki gibi böyle olacağını bilseydim ,annesiz yetim kalacağımı o gece onunla bende ,sonsuz huzurun kollarında yok olmak isderdim.Benim cennetimse dediğim gibi malesef bir kaç saat sürmüşdü.Sonrası ise tam bir felaket.Ambulansın siren seslerine uyanmışdım.Üzerime baktığımda annemin kollarını,sıcak nefesini artık hiss etmiyordum.Sakince yerimden kalkarak annemle babamın odasına ilerliyordum.Kapı aralığından baktığımda babam yatağa oturmuş annemin hırkasına sarılarak ağlıyordu.İlk kez onu böyle görüyordum .Ve o küçücük aklımla anlamışdım işde Annem  kendi cennetine kovuşmuşdu,benim gibi babamıda yetim bırakmışdı.

Ben bir daha birinin beni benden önce terk edişini göze alamazdım.Babamın söylediklerinin yalan olmasını diliyordum.Ne kadar anlaşamasakda o benim çocukluğumun hatıralarıydı.Beni nasıl bırakıb giderdiki??

Ateş hemen yanıma gelmiş beni sarsıyordu."Su?Mavişim kendine gel kimdi arayan ne söyledi sana hadi şirinem söyle"
Yerimden aceleyle kalkarak arabamın anahtarını aramaya başladım bir yandan da durumu anlatıyordum"Arda kaza geçirmiş yoğun bakımdaymış hemen yanına gitmem gerek"
Lanet olasıca arabanın anahtarları nerdeydi bulamıyordum ellerimde bedenim gibi titriyordu.Ateş hemen elimden  tutarak beni dışarıya kendi arabasının yanına getirdi."merak etme ben seni onun yanına götürürüm ,şimdi arabaya geç"

Arabaya biner binmez yola koyulmuşduk.Yol boyu Ateş beni sözleriyle rahatlatmaya çalışıyordu.Bense onun dediklerinin hiç birini anlamıyordum daha doğrusu anlamaya çalışmıyordum kafam Ardaya birşey olmasın düşüncesiyle doluydu.
Hasdenenin önüne varar varmaz aceleyle arabadan inerek hasdenin yoğun bakım kısmına koşdum.Bizimkiler ordaydı ,küçük kardeşim Ada bile gelmişdi.Babam beni görer görmez yanıma gelerek bana sımsıkı sarılmışdı.
-,canım kızım endişelenme Ardaya bir şey olmayacak, onu her kesden çok sen iyi tanıyorsun kolay-kolay vazgeçmez
Babamın sözleri azda olsa beni rahatlatmışdı evet onu çok iyi tanıyordum asla bir şeyden kolaylıkla vaz geçmezdi şimdiki durumda öyleydi yaşamak için savaşmalıydı.Ama onu uzaktanda olsa gömemiş içim rahat etmiycekdi.Babamdan bir az uzaklaşarak gözlerine bakarak konuşmaya başladım"Benim korkum ne biliyormusun baba ya o da annem gibi mücadeleden vaz geçerse,bizi bırakıb giderse ?"
Annem lafını duyar duymaz babamın beni tutan kollarından anladığım kadarıyla bedeni gerilmişdi.Onu benden daha iyi hiç kimse anlamazdiki ikimizin yarasıda aynı yerdendi.Minik kardeşimin "abyam gelmiş "sözüyle babamdan ayrılarak ona taraf yürümüye başladım.Kollarımı açarak onu göğsümü basdırdım.Kokusunu ne kadarda çok özlemişim.Onu yerden kucağıma alarak Nefise ablanın yanına oturdum."Nefise abla böyle ağlama lütfen ona bir şey olmayacak bak görürsün sana ağladığın için bile çok kızacak"Nefise ablam bir az gülümser gibi oldu çünki oda biliyorduki Arda onun ağlamasına ,üzülmesine çok sinirlenirdi.
Ne kadar söylesemde biliyordumki Arda gözünü açmamış o da benim gibi rahatlamıycakdı .Bu duruma tabikide  benden çok üzülüyordu evladı yaşamla ölüm arasında savas veriyordu.Hangi anne üzülmezdiki.Karşıya baktığımda bizimkiler gelmişdi.Ateşle Mertde  babamla tanışıyorlardı.Bir şeyden çok emindimki Arda kendine gelir gelmez babam beni kesin sorguya çekecekti,çünki şu an açıkca Ateşi sorguluyordu.
Yoğun bakımdan doktorun çıkmasıyla beraber kucağımda uyuya kalmış Adayla doktorun önünde durdum."Doktor bey durumu nasıl göre bilirmiyiz"
-,öncelikle küçük hanım hasda getirildiğinde kafasına keskin bir  darbe almış,birde iç organları kaza nediyle hasar görmüşdü ameliyyatı başarıyla haya geçdi şimdi ise uyanıb uyanmamsı psikolojik olarak hasdanın kedisiyle bağlı."
:nasıl yani kendisi isdemezse bir daha uyanmazmı?
-,öylede denile bilir göünüre göre hasda sanki kendisi intihar etmiş gibi gözüküyor  uyanınca psikolojik tedavide ala bilir ,görmeye gelince önümüzdeki bir kaç saat girmek yasak.

Serseri Where stories live. Discover now