Hoofdstuk 1

4 0 0
                                    

Gisteren lag ik in bed en kon ik mijn gedachten niet van Jorn afhouden. Zijn mooie diepblauwe ogen en zijn lach... Alles aan Jorn is echt perfect. Ik heb hem leren kennen toen ik net 20 was geworden. Hij kwam naar mij toe op een feestje en hij vroeg aan mij hoe het ging. Een typische vraag voor iedereen als ze elkaar voor het eerst ontmoeten. Het was een simpele vraag, maar het gesprek dat volgde was diep en we hebben de hele nacht doorgepraat. We hebben gelachen en we hebben gewoon een hele leuke avond gehad. Ik had hem mijn nummer gegeven en hij zei dat hij mij zou terugbellen. De volgende dag, belde hij al vroeg in de ochtend. We hebben wel een uur aan de telefoon gezeten totdat we besloten dat we ergens een drankje gingen doen. Tijdens dat drankje, wat gewoon koffie was, hebben we weer heel lang gepraat en gelachen. Op dat moment dacht ik dat het wel eens wat serieus kon worden in de toekomst. Al zo snel had ik die gedachte en ik had gehoopt dat dit ook ooit zou uitkomen.

'Hey Jessica!' hoor ik iemand uit de verte. Ik werd wakker uit mijn dagdroom over Jorn en keek op. Het was Michael. Michael is ook een schat van een jongen. Hij heeft bruine ogen, bruin haar en een sexy baardje. Ik zwaaide en hij kwam naar mij toe. 'Hey', zei ik tegen hem toen hij bij mij kwam zitten aan het tafeltje. Ik zat bij mijn favoriete café een Ice Tea te drinken, want het was nu veel te warm om nog koffie te drinken in de middag. Michael bestelde een Spa rood en keek naar me. 'Weet je,' begon hij, 'jij bent echt heel mooi, heeft iemand je dat ooit verteld?' Ik bloosde, want eigenlijk had Jorn dat gisteren nog tegen mij gezegd. Maar ik zei nee en gaf hem een knipoog. Na een paar glaasjes drinken namen we afscheid van elkaar en ben ik naar huis gegaan. Eenmaal thuis was ik helemaal weg van Michael, hij is gewoon zo lief en hij toont zoveel interesse in mij. Het is gewoon een hele zorgzame jongen en zo iemand om mij heen vind ik fijn. Ik heb zelf in mijn jeugd geen mensen om mij heen gehad die echt om mij gaven. Zelfs mijn ouders niet. Daarom doet het mij nu ook juist zo goed als ik iemand om mij heen heb die wel interesse heeft in mij en dat hij wel om mij geeft. Jorn en Michael weten allebei niet van elkaar af. Ze weten al helemaal niet dat ik ze allebei stiekem wel leuk vind, maar dat ik alleen geen keuze kan maken tussen beide. Ik heb wel eens geprobeerd een lijstje te maken met de voors en tegens van Jorn en Michael, maar uiteindelijk wist ik het echt niet meer en toen was ik er mee gestopt. Ik schoot er toch niets mee op.

Aan de ene kant vind ik Jorn echt super en perfect, maar heeft hij ook dingen geflikt die niet kunnen. Hij heeft namelijk wel eens tegen mij gelogen. En zo is Michael ook perfect, maar heeft hij ook dingen fout gedaan, waar hij nu van zegt dat hij dat niet meer doet. Hij heeft vroeger een keer gestolen bij een tankstation namelijk. Maar nu zijn ze eigenlijk allebei weer op het goede pad en kiezen ze het foute niet meer. Maar toch kan ik geen keuze maken in wie ik het allerleukste vind.

You and meWhere stories live. Discover now