ေမြးထဲက တခါမွ သဝန္တိုမႈဆိုတာ ျဖဴမွန္းမည္းမွန္းပင္ မသိေသာ က်ေတာ္...သူနဲ႔မွ ခ်ိဳခ်ဥ္ဖန္ခါးအစံုစံုတို႔ကို ၾကံဳရေလေတာ့သည္...
"PARK JI HOON!!!!..."
"ကိုကို..!!??"
မထံုတေထး မ်က္ႏွာေပးႏွင့္ လူစိမ္းလက္ေပၚမွ ေကာင္ငယ္ေလးသည္ က်ေတာ့္ရင္အစံုအား မုန္တိုင္းထန္ေစသည္...
"ဒါ...ငါ့ေယာက်ာ္း..."
မ်ားမ်ားစားစား ရွင္းျပစရာကိုမလိုပဲ တိုတိုတုတ္တုတ္ႏွင့္ လူစိမ္းလက္ထဲမွ ေဘဘီ့ကို ဆတ္ခနဲ ဆြဲယူေပြ႕လိုက္သည္....
"အာ...ကိုကို...ကိုကိုလုပ္ပံုက Hyung ကို အားနာစရာႀကီး..." တဖက္လူကို အားနာသမႈျဖင့္ Ji Hoon မွာရွိသမွ်သြားေတြကို ၿဖဲျပျဖစ္သည္...
Ji Hoon ကို ခုတင္ေပၚ အသာအယာခ်ၿပီးမွ Lai Guan Lin ၏ စစ္ေၾကာေရးက စတင္ေတာ့သည္...ပညာရွိနည္းနဲ႔ေပါ့...
"ေတြ႕ရတာ ဝမ္းသာပါတယ္...ဒီအိမ္ရဲ႕ အိမ္ေထာင္ဦးစီး Lai Guan Lin ပါ..Laji အိမ္ေတာ္က ႀကိဳဆိုပါတယ္.."
သူနဲ႔ Daniel ေတြ႕တာမွ ႏွစ္မိနစ္မျပည့္ေသး...သူ႔လူျဖစ္ေၾကာင္း သက္ေသေတြ ထူေနလိုက္တာ...
"ေအာ္..နာမည္ႀကီးေနတဲ့ Lai Guan Lin ကိုး...လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ပတ္ေလာက္က ခင္ဗ်ားကို ShinHan bank ကိုယ္စားလွယ္အေနနဲ႔ ေတြ႕ဖို႔ေျပာဖူးတဲ့ Kang Daniel ပါ...မေတြ႕ျဖစ္လိုက္ေပမဲ့လို႔ေပါ့..."
နက္ေမွာင္ေသာ ဆံေကသာတို႔ကို အေျပာင္သိမ္းထားၿပီး က်ယ္ေျပာတဲ့ ပခံုးသားေတြနဲ႔ ေျခာက္ေပအရပ္ဟာ..Daniel မွာ ေပါ့ေပါ့ေသးေသး ၿပိဳင္ဖက္မဟုတ္ ဟု သတိေပးေနသေယာင္...ဘာျဖစ္မွန္းမသိ Guan Lin ကေတာ့ စိတ္ထဲ ေလးလံလာသည္ကိုသာ ခံစားရလာသည္...
ေယာက်ာ္းသားႏွစ္ဦးမွာ ႐ိုး႐ိုးမိတ္ဆက္ကာ လက္ဆြဲနႈတ္ဆက္ၾကေနသည္ဟု အထင္ရွိေသာ္ျငား တေယာက္နဲ႔တေယာက္စိုက္ၾကည့္ အကဲခတ္ေနသလို လက္တြဲပင္မျဖဳတ္ေသး...
"ဟုတ္ပါၿပီ...ShinHan ကိုယ္စားလွယ္က က်ေတာ့္အိမ္ကို ဘယ္လိုျဖစ္ၿပီးေရာက္ေန...ႏိုးႏိုး..ဒါတင္မကေသးဘူး...ဘာလို႔ ေဘဘီ့ကို ခ်ီထားရတာလဲ..."
"အေရးေပၚေသြးလိုတယ္ဆိုလို႔ လာလွဴတာပါ...ခ်ီလိုက္တာေတာ့ ပြစိက လမ္းမေလွ်ာက္ႏိုင္လို႔ေလ...အရင္ကလည္း ပြစိကို ေသြးလွဴေနၾကပဲ..."
