Chapter 3

770 20 0
                                    

Chapter 3

Thoma’s POV

Naglakad lakad muna kamini Ara ditto baka may iba pang nakasurvive ditto sa gubat. Its impossible na kami lang dito. Okay naman yung pakikitungo ni Ara sa akin. She’s not like the other girl na walang ginawa kundi magpaimpress sa akin.

Me:  Ara, hanap muna tayo pagkain. At gawa din tayo ng tulugan muna. Ngumiti lang siya sa akin.

Ara: Oo nga gutom na rin ako eh. May nakita ako puno ng mangga banda dun. *smiles*

Kakaiba talaga ang ngiti niya.  Sinundan ko na lang siya kung saan my puno ng mangga. Buti nalang di mataas ang puno at nkakuha kami ng mga hinog.

Me: buti na lang di mataas ang puno na toh. Hindi pa naman ako marunong umakyat.

Ara: Weak, ako marunong umakyat niyan. Sa probinsiya naming madaming puno. Mayaman ka kasi. *tawa lang ng tawa*

Me: aba hinahamon ako ng babaeng to. Aba, yabang. Sige nga kunin mo yung nasa taas. Matingnan nga kung anu ang kaya nito.

Ara: Sure. Hinahamon niya ako. *simula ng umakyat.

Me: ang galing nman nitong babae toh. Naks, uy ingat ka ha.

Ara: No problem. Di niya napansin na manipis ang aapakan niya. At nabali ang kahoy.

Me: aaarrrraaaa. Tumakbo. Nasalo si Ara pero natumba sila parehas.

Di sinasadya na nkalapat ang labi nila. Wow ang soft ng lips niya.

Ara: *shock at bigla na din tumayo pero masakit yung paa niya kaya napaupo ulit* aaarrraaaay

<<<end of POV>>>

Di pa makatayo si Ara kaya tinulungan siya ni Thomas:

Thomas: ara, sorry sana din a kita dinare na umakyat nasaktan tuloy kita. Kasalanan ko talaga toh.

Ara: Anu ka ba, okay lang toh. Wala ka naman kasalanan namiss ko din umakyat.

Thomas: Pero hindi ka nga makatayo. Binuhat niya na si Ara. Buti nalang at may nakita siyang kubo kaya doon niya dinala si Ara.

Ara: Thom, salamat ha. Buti pala may kubo dito. Sana kaya ang nakatira dito?

Thomas: Buti na nga lang. Hai salamat naman at may pag stayan na kami. Mukhang wala namang tao.

-

-

-

-

-

-

-

Mika’s POV

Di ako makapaniwala. Hindi pa namin mahanap si Ara. Saan na kaya yun. Nararamdaman kong buhay. Lintik na Rex nay un kung hindi dahil sa kanya hindi aalis si Best.

Jeron: Babe, anu ba huwag ka na nga umiyak mahanap pa natin si Ara. Hinahagod ang likod ni Mika.

Mika: Eh babe *sob* wala pa tayong balita. Humanda sa akin si Rex. Nakayakap kay Jeron

Jeron: Tiwala lang babe, mahahanap natin bestfriend mo. Sana talaga at para huwag na malungkot si Mika. Alam kong mahal niya si Ara sabay na kasi sila lumaki.

Mika: Babe diba kasama din sa flight nay un si Thomas? Di din siya mahanap?

Jeron: Oo nga eh. Sana mahanap na sila.

Kung nagtataka kayo kung bakit kilala ko si Thomas Torres pinakilala siya sa akin ng babe ko nung minsan dinala niya ako sa bahay nila. Bestfriend ni Jeron si Thomas at nakilala ko din yung girlfriend nito na si Arra San Agustin. Sayang nga kasi mukhang bagay pa sila ni best. Sabi ko pa naman pakilala ko sana siya kung wala etong girlfriend.

<<End of POV>>

 ____________________________________________________

Please do comment and vote guys. What do you think of the story?

Abstik eto na ang ud ko

You've reached the end of published parts.

⏰ Last updated: Aug 02, 2014 ⏰

Add this story to your Library to get notified about new parts!

Thomara (You) On HoldWhere stories live. Discover now