I'm Madly In Love With My Gay Bestfriend (editing..)

chapter 27

Jeff's POV

Nakakapag taka pa rin ung mga kilos nilang mag asawa kagabi, parang na co-confused silang dalawa. Mukhang may tinatago silang dalawa sakin. Pero hindi ko nalang muna iisipin ung dalawa.

Konti nalang makakasama ko na sya, konti nalang matutupad ko na ung mga pangako ko sakanya 19 years ago. I miss her so much.

Ginawa ko ang lahat para maging lalaki para sakanya, para pag balik nya hindi na ako mukhang ka hihiyaan. Napaangat ko na rin ung company namin. Konting push nalang pag sumikat na ung company pupuntahan ko na sya dun, at sa ayaw o sa gusto nya i babalik ko sya dito. Wala akong pakialam kung kasuhan ako ng kidnapping, kasalanan ko bang miss ko na sya kaya gusto ko na syang makasama? Hindi diba, that's what you called love too. Hello ang taggal ko na syang hindi nakikita. Almost nine months na okay!

"Dude, hindi ka kakain?" Kai asked

"Mamaya nalang tatapusin ko na muna to" sambit ko

"Work caholic ka dude, baka patayin ka ni Dhaff pag nalaman nyang pinapabayaan mo ung kalusugan mo" sambit nya saka sya tumawa

Mag sasalita pa sana ako nang makita ko ung phone ko na umilaw. Nag text si mommy.

"She's back son,umuwi kana dito bilisan mo"

She's back?! A real one right?!

"Dude, she's back!" I shouted no almost a shout

"I know" then he wink saka na sya lumabas ng office ko

Mukhang may alam ung gagong to ah, pero mamaya na yun. I need to see her, no i want to see her. Dali dali akong lumabas ng office ko saka na ako nag drive ng mabilis para makita ko na ang babaeng pinaka mamahal ko.

Pag dating ko sa tapat ng bahay ay may isang kotse na hindi ko alam kung kanino, baka kay Dhaff. Kaagad akong bumaba sa kotse saka ako pumunta sa kwarto ni dad, then i saw her holding dadddy's hand while crying. Fuck! I hate seeing her crying.

"L-Love?" Na uutal kong tawag

Humarapa sya sakin ng dahan dahan, then i saw her beautiful face. Mas lalo syang gumanda ngayon. Tumayo sya mula sa pag kakaupo, hindi ko na napigilan ung saril dali dali ko syang niyakap kasabay ng pag tulo ng mga luha ko. I miss her so much! I really miss this woman i was hugging! Ngayong nandito na sya hindi na ako papayag na umalis pa sya sa tabi, i will make her stay.

"I miss you so much! I really miss you, love" i stated

Hindi sya kaagad naka sagot sa sinabi ko.

"I miss you too, love" she whispered

"A-anak" i heard daddy call me

He's sick. He had a colone cancer stage 4. He's on the last stage, at alam namin na hindi na sya mag tataggal.

"Please, do me a last wish" he stated lazily

Para rin akong nanghihina pag nakikita ko si daddy na nag hihina. Hindi ko alam kung paano ako pag wala sya.

"Anything tito pa" Dhaff stated

"I want to see you getting married" he stated

Nag katinginan kaming dalawa ni Dhaff, ako willing akong pakasalan sya. Ang tanong kung willing pa rin ba sya?

"Will you marry me Dhaff? Not because it's daddy's wish. But because you still want to marry me?" I asked

"Of course, i've waited for almost 19 years to hear that question from you" she stated

I smile before hugging her again. Bumalik na nga sya. And i can still say na in love pa rin sya sakin. And me i'm still madly in love with her. I really love her from the very start. Hindi ko lang kayang aminin kase hindi ako sigurado kung love ba talaga un, pero ngayon siguradong sigurado na ako. At hindi na ako nag dadalawang isip na pakasalan ang babaeng pinaka mamahal ko.