Chapter 9:Weakness?

29 3 0
                                    

Nathan's Point of View

So nag aya akong lumibot ang barkada pero tumangi sila . Kaya eto ako ngayon mag isang naglalakad  sa corridor papuntang garden para matulog sa tree house. Yup, may treehouse sa garden namin pero iilan lang yung may access nakakapunta doon may 2 tree house lang and yung isa naging tambayan na namin. So ayun matutulog muna ako sayang yung libot .

After an hour

"Ahh! sarap matulog" nakakauhaw pero pag bukas ko ng refrigirator tsk tsk! walang laman so kailangan kong pumuntang canteen ngayon niyan tsk! kahit gusto kong wag nang mag lakad kailangan ko maglakad kasi nauuhaw na talaga ako so habang naglalakad ako ngayon sa hallway may mga mata nanaman nakatingin saakin hayst bakit ganito alam ko oras ng klase 

Bakit ang dami pading tao dito sa labas to be honest I hate attentions.

Pag pasok ko ng canteen nakita ko siya asa dulo nag iisa lang she looks tired sakto tumingin siya sa pwesto ko kaya napaiwas nalang ako at kumuha ng pagkain. Paupo na ako ng nakita ko tumabi yung kambal sakanya kailan pa sila naging close? like paano? puno ng tanong isip ko.

Nang dumating si Ryu at sabay abot ng rletter 

"Saan 'to?" sabay taas ko sa binigay na papel
"Pinapatawag ka sa English faculty at wag mo tanungin bakit di ko din alam pinagbuhat lang naman akong libro " tango lamang tungon ko ng magsalita uli siya
"Ayon pala yung dalawang kambal" sabay nguso sa pwesto ni Ayen 
"ganda din niya noh?" sabi ni Ryu na napatingin ako sa diretion niya   
"Sino?" at tiningan kung saan siya nakatingin 
"Yang transferee ang ganda niya kako, basag ulo nga lang" sabay tawa 

Di ko naman maiitatangi na maganda nga siya out of nowhere naalala ko nanaman si Ethan 

"Ryu si Ethan?"
"Ewan ko simula noong may nangyari diyan sa siga na yan ayun tahimik nalang " tugon niya
"Mag kaano ano ba sila?" para sila may something noon pero di naman ako tsimoso
"Di ko din alam basta noong dinala mo siya sa clinic nun galit na galit si Pamela nagulat na nga lang din kami pumasok si Alex at ayun inupakan na niya based sa salita nila dati atang magkaibigan di ko lang alam anong issue" at sumubo uli hotdog kanina pa niya kinakain kalaki kasi kalahati pa nga lang ata nakakain niya ng lumipat bigla saamin yung dalawang kambal 

"Yow wassup peeps?" sabay nilang wika di ko alam kung iisa lang ba utak at bibig nilang dalawa eh lagi nalang sabay pero sa utak naman mag kaiba sila. 

"Bat kayo andito?" pabirong saad ni Ryu 
"Bat bawal ba ha?" balik na tanong ng kambal ang tanong ay sinagot din ng tanong hayst
"Hindi doon na kayo sa siga" sabay turo ni Ryu sa babaeng binebenta sa 7-11 
"Selos ka lang kasi di mo maka close" tugon naman ng isa sa kambal 

habang nag kakantyawan sila eto ako binabasa yung binigay na Papel ni Ryu
ahh yung poem lang pala pero sayang grades. 

CRING! CRING CRING

"It's time" Ryu said, and I just nodded. Nervousness started to fill me up, and I saw she had already stood up with a gloomy aura around her. I badly want to ask her if she's okay, but I remember she hates it, so I play it cool.

**
"Good morning ma'am" bati ko sa english teacher namin.I forgot her name, so I am naming them after the subject they teach. Without any cue, someone's familiar scent entered the room and confirmed that she entered still like a zombie with a life-less aura.

"Okay, sakto andiyan na kayo pareho. let's start" tumingin siya kay Ayanara "You go first." she nodded lang.

She starts to deliver the poem. I can't deny it, she's good. I can feel the emotions. No wonder why Ms. Navarro chooses her. She sees she has potential. The dictation is so clear, she's giving the justice of the poem.

"Perfecto" she looked at me.

"It's your turn"

I'm already shaking as I feel her gaze, and she nods as a sign I should start. I started to deliver it as best as I could. I saw Ms. Navarro give me a smile sign. I did a great job. I sigh in relief and she nods.

As I finished my poem, she said these words, which made me nervous again.

"Okay, both of you did a great job. Come back tomorrow, let's do a rehearsal. I don't need to make an elimination. I found my best match for this declamation. Do your part to practice together. Are we clear now? " 

We were both shocked. Seriously? kami mag ka partner? tututol na sana siya ng biglang 

"Any problem?" She asked both of us and waited for us to agree and give her assurance.

I shook my head, "None Ms." and tumingin ako sakanya inirapan niya muna ako bago sumagot sa tanong ni Ms.Oral Com. "None, Ms." she said, smiling as if she was confident in her decision.

She clapped as she made the best declemation duo of her life. Kung di lang para sa grades eh hayst. As I exited the room, I couldn't help but smile in relief because I saw her smile. No, because I already finished it. Pakialam ko ba kung nakangiti siya. Nag lalakad ako pa parking lot ng maramdaman ko nag vivibrate yung cellphone ko.

RYU THE ANGRY BIRD IS CALLING

"NATHANIEL PANGET ROAD TRIP DAW TAYO SAKTO MAG 6-6 NA. KASAMA SI XANDER KAYA WAG KANANG HUMINDI MADALANG SUMAMA TONG TUKMOL NA TO. PUMUNTA KA NALANG DITO MWA!" hindi man lang ako hinintay mag salita ng mokong na to 



You've reached the end of published parts.

⏰ Last updated: Jul 30, 2022 ⏰

Add this story to your Library to get notified about new parts!

Why I Can't Stop This Feeling?Where stories live. Discover now