Tiener moord

Geen weg terug

We hadden vaak ruzie over wat we zouden doen. Hierop had ik geen antwoord en hadden we daarom ruzie. We verbleven tijdelijk in een Hotel dat er smerig uit zag . Het hotel was bedoelt voor prostituees die seks hadden en die hun client hiernaartoe brachten omdat het goedkoop was. Eenmaal in de kamer zette ik de tv aan en stopte de cassette erin die ik gepakt had nadat we Juarez hadden begraven op de begrafenis achter zijn appartement we vonden daar een lege plek. Je zag weer het meisje dat gewurgd werd. Ik werd er opgewonden van maar niet op een seksuele manier. "Hoeveel hebben we nog over" vroeg Blake terwijl hij de cassette op pauze had gezet en mij vuil aankeek. "Nog 30 dollar dat is genoeg voor een hele week daarna vinden we wel een manier" zei ik terwijl ik probeerde de afstandbediening uit zijn hand te pakken. Hij duwde me op bed en gaf me een klap daarna nog een. Ik probeerde hem van me af te duwen maar ik was te zwak. Hij deed nu zijn kleren uit en zette de cassette weer op play. Zo te zien was het een van zijn fantasieën want hij had het ook kunnen vragen. Hij wou een verkrachting scene na spelen. Ik was nu aan het huilen om hem zijn zin te geven en deed alsof ik het niet wou. Ik schreeuwde nu maar hij gaf me nog een klap. Mijn neus begon te bloeden. "Shht, ik ga je niks aan doen" zei hij met een sinistere lach. Ik Vond het niet erg . Ik was nog een ergere psychopaat dan dat hij was. Hij pakt nu een mes uit zijn tas en begon eerst kleine sneetjes te maken in mijn gezicht. Daarna naar mijn buik en daarna op mijn borsten. Ik vond pijn een fijn gevoel. Maar dat hoefde hij niet te weten. "Bam" klonk er achter hem en bij de deur stond een SWAT team die hem gelijk onder boeien zetten. Nu moest ik harder huilen niet omdat ik echt huilen moest maar omdat ik een scene speelde. Dit was mijn film en ik had de hoofdrol als "onschuldig meisje". We werden apart naar het politie bureau gebracht. Ik vertelde ze dat het Blake was die het had gedaan en dat hij mij gekidnapt had. Ik had alles all van te voren uitgestippeld wat ik zou zeggen en keek of de tijd en alles erbij ook klopte. Ik wist vanaf de eerste dag dat ik Blake zag all wat voor type hij was en wat hij niet wist is dat ik hem erin geluisd had. En ik wist ook dat hij mij probeerde te vermoorden vanaf het begin. Hij was koelbloedig en had geen medelijden met niemand. En ik was hetzelfde. Ik vertelde het over mijn ouders en zijn vader. Ik bleef natuurlijk huilen en huilen. Blake gaf mij de schuld maar wie gaan ze geloven een meisje dat er zo onschuldig uitziet of een jongen met mentale problemen?.

1 jaar later
Ik ga soms langs mijn ouders de begrafenis. Ik woon nu bij Yasmine met haar ouders en haar zusje. Blake zit levenslang vast en hebben ze verklaard als een serie moordenaar. Ik werk bij een stripclub onder een valse naam waar niemand van weet.
Waar ik all mijn klanten lok en daarna vermoord. Niemand komt er ooit achter dat ik het ben of toch wel?