Jhoana
I opened my eyes and then I see a white ground. Where I am?
Nilibot ko ang paningin ko at nakita ko si Mama nakaupo. Napatayo siya bigla at napatakbo papunta sakin.
"Anak, gising ka na!" Gulat na sabi nito.
Pumikit ako at dumilàt pagkatapos, Is this true? Or It's a bad dream?
"Obvious naman, Ma" I said.
Ginalaw ko ang sarili ko ng onti pero It's hurts kaya napa 'aw' ako
"Ikaw talaga ang loko mo pa din" She said. "Anong pakiramdam mo? Ayos na ba?" She added.
"Hindi ako okay, pero Ice lang" I said.
"Loko, kung wala ka lang dyan. Kanina pa kita napalo" She said.
Napangiti ako. "Ma, hindi na ako bata"
"Cut off the jokes, Kamusta pakiramdam mo?" She repeated.
Napapikit ako. "Ma, I told you. I am not okay but It's okay"
Napangisi ito. "Teka nga ma, What I am doing here? What happen?" I asked.
Kumuha siya ng upuan at itinabi sa bed na hinihigaan ko then she sat. "Ano bang naaalala mo?" She questioned back.
"I'm on my way papuntang Batangas pero nabangga ako" I said.
"Oh ayon, nabangga ka. Kasi ang tigas tigas ng ulo mong bata ka! I warned you many times na wag ka ng uuwi ng Batangas kapag gabi na" Mama.
"Ma, lagi naman akong nauwi ng ganon oras pero hindi ko hawak ang future tinadhana talaga akong mabunggo nung gabing yon." I straightly said.
"Tsk. Sa susunod papasundo nalang kita sa Pinsan mo" Mama.
"Ayoko naman mangistorbo, Ma" I said.
Nakakahiyang mangistorbo pa ng ibang tao para lang sunduin ako. Kung malapit lang eh, pero hindi ang layo layo.
"You think istorbo pa ang iisipin nila? Eh ganito na ang nangyari sayo?" Mama replied.
"Mama naman, kaya ko naman sarili ko. Nahilo lang ako, pero parang weird nung gabi lang na yon ako nahilo" I paused. "I don't have any weird feelings na nararamdaman. I talked to Marsh pa nga before I drive"
"Baka nagkulang ka sa tulog, Anak. Sabi ko naman kasi sayo aalagaan mo ang sarili mo, alam ko namang wala kami ng kapatid mo sa tabi mo" Mama.
Kahit ganito yung buhay ko, kahit hindi madami yung nagmamahal at may concern sakin ang saya pa din mabuhay.
Kay mama palang pala sobra sobra na ako sa pagmamahal.
I am blessed kasi may mama ako, yung iba kasi wala.
"Ma, I always took care of myself naman" I said. "Hmmm, nasan nga pala si Jaja, Ma?" I added.
"Bumili ng pagkain, tiyak pabalik na yon" Mama answered.
Tumango ako and huminga ng malalim, ano bang nangyayari sa akin? Bakit ba ako biglang nahilo non? Hmm.
I back to reality when someone knock on the door.
Tumayo si Mama at binuksan ang pinto. Pagbukas ay nakita ko si Jaja na may dalang mga paper bags.
Nashookt ako ng onti nung kasama din ni Jaja sila Marci and company. Wew, my friends.
Nagsitakbuhan naman agad sila apunta sakin except kay Marci. "Jhow! Naalala mo pa ba kami? Sabihin mo lang, Jho!" Sabi ni Marge matching yugyog pa sakin.
