Eddieson's Pov
Andito kami ng kuya ni Kendie sa kwarto nya. Di parin siya nagigising.
"Anong paguusapan natin.?"
Tanong ko sa kuya niya.
"Gusto kong makipag kasundo sayo."
"Makipag kasundo?"
"Bingi kaba.?"
"Sorry. Ano naman ang ipakikipagsundo mo sakin?"
"Pag nagising si Kendie. Malamang ikaw ang hahanapin nya. Kaya gusto ko makipagkasundo.Gusto kong samahan mo sya sa lahat. Sa araw araw. Kahit wala akong tiwala sayo. Eto lang ang naisip kong gawin. Dun ka tumira muna sa amin pansamantala lang. Wala kang ibang pagsasabihan tungkol sa kondisyon nya kundi mga kaibigan nyo lang. Para hind naman sila magtaka."
"Eh sandali lang ha. Mali naman yata tumira ko sa inyo. Eh pano kung dumating yung parents nyo? May sarili akong bahay. "
"Eh anong gusto mo? Si Kendie ang titira sayo? Hindi pwede. Kayong dalawa lang?"
"Edi sumama ka gusto mo. Problema kopaba yun."
kinuwelyuhan nya ulit ako. Aba sumosobra natong lalaki nato ah. Pasalamat ka nakakapagtimpi ako dahil kuya ka ni Kendie.
"Ginagalit muba talaga ko ha.? Malamang problema mo lahat kasi ikaw ang dahilan kung bakit nakaratay sya jan ngayon."
"Ok ok. Dun siya titira sakin magpasama ka sakin na pwede naming makasama don. Yaya kung baga."
Pasalamat ka ganito yung sitwasyon ko. Baka kanina pa kita binangasan.
Binitawan nya ko at tumango tango.
"Ok pwede naman yang idea mo. Pero wag mong hahawakan ang kapatid ko. Subukan molang na may gawin sa kanyang di maganda. Di ako magdadalawang isip na patayin ka."
"Dont worry dude. May iba kong mahal. "
Kahit nagiiba yung nararamdaman ko pag kasama ko siya.
"Good. Hindi rin naman ako papayag na sa katulad mo siya mapunta. "
Natapos din yung usapan namin tungkol dun. Umalis muna yung kuya ni Kendie para ipagpaalam sya sa mga teacher ni Kendie na ma sakit si Kendie kaya hindi makakapasok ng ilang araw.
******
Gabi na ng dumating yung kuya ni Kendie.
"Umuwi kana. Ako naman magbabantay sa kanya."
"Hindi pa ko pwedeng umuwi. Sa kabilang kwarto lang ako. "
Tumango lang siya bialng sagot.
Ayoko pa sanang umalis. Pero andun na yung kuya nya. Bigla ko tuloy naalala yung kapatid kong babae. Siguro ganun din mararamdaman ko kung sa kin yun nangyare.
Nandito na ko sa kwarto. Naisip kong tawagan si Carim
~~Ascarim dialling...~~
[Hello. Buti naalala mupang tumawag. Maghapon kang nawala pati si Kendie. San muba siya tinangay kanina?"]
"Mahabang kwento. Nasa hospital kami ngayon. Naaksidente kami. Pumunta nalang kayo kung gusto nyo."
Binaba kona yung cellphone.
Kumain muna ko. At nagpahinga. Maya maya lang matutulog na sana ko ng biglang bumukas yung pinto at niluwa yung dalawang unggoy.
"Eddieson. Ano ba nangyare ha. Asan si Kendie. Ayos lang ba kayo.?"
Kahit kailan talaga tong si Billy parang tanga.
"Kamusta.?"-ascarim
At kinuwento ko nga sakanilang dalawa yung nangyare ng buong maghapon. Pati yung paguusap namin nung kuya ni Kendie.
"Pano na ngayun yan. Magsasama kayo sa iisang bubong? Kapanget naman atang tignan."
"Alam mo Carim kung nagseselos ka. Wag mo naman ipahalata."
"Hindi ako nagseselos. Asa ka. Eh pano nga yun. Pag pumasok siya eh sabi munga wala siyang maalala."
"Bahala na."
Matapos ng usapan namin natulog nadin kami. Oo dito sila natulog dalawa. Ayaw umuwi eh.
****
°Kinabukasan°
"Eddie pare."
Nararamdaman ko yung pagyugyog at pagtawag sakin ni Carim.
"Ano ba. Hilig moba talaga mang istorbo ng tulog ha."
"Tanghali na kaya oy. Tsaka galing dito yung kuya ni Kendie. Nagising nadaw si Ken--"
Napabalikwas agad ako napabangon ng di oras sa narinig.
"Anong sabi mo.?"
"Gising nadaw si Kendie."
#^_^^_^¦¦¦#^_^#*^▁^*>o<^_^||o>_<o~
Hindi ko alam kung anong saya ang naramdaman ko.
