I do

387 12 1
                                        


8 months since he felt free from everything... from sadness,from being a puppet of his own parents, from being  trapped in his own kingdom,from pressures,from being hurt by everyone he loved the most.

8 months na since he felt that he's a human too. That he could do whatever he wants to,that he could freely choose what his desires,that he could love whoever his heart would make it beats as faster as it could.

8 months since he felt so loved and special by someone.. Iba yung feeling eh,lalo na para sa kanya. Kase,ngayon lang niya naranasan o naramdaman na importante siya, na may halaga siya sa mundo. That someone named,Min Yoongi.

Ito lang naman ang nagparamdam at nagparanas sa kanya ng kakaibang saya..pinararamdam nito kung ga'no siya nito kamahal,palaging sinasabi kung ga'no siya kahalaga sa buhay nito. Pinadama nito kung pa'no siya nirespeto at tinanggap ng buong-buo, minahal kung sino siya at kung ano siya.

Yoongi is now a big part of his life---well,dati pa naman pala since highschool palang crush na niya ito. Dahil dito, alam niyang espesyal siya..na may halaga siya,na may karapatan at kakayahan siyang mahalin at magmahal.

8 months before, halos buong buhay niya nakaasa lang siya sa parents niya...tila naging puppet na sunudsunuran,ginagawa ang lahat ng gusto ng mga ito,sila ding nagdidikta ng mga dapat niyang gawin o hindi. That's how his life works for about 25 years of his life.

If anyone would ask him if nagsisisi siya na lumayo siya sa mahal niyang pamilya? No,he wasn't... No he isn't. Actually yun ang pinaka-daring na desisyon na nagawa niya,na mas pinili niyang sundin kung ano ang nilalaman ng puso niya. Kundi niya siguro yun ginawa,habang buhay na niyang pagsisisihan na mas pipiliin niyang makulong kesa makalaya.

Si Yoongi ang pinaka tama sa lahat niyang nagawa. Si Yoongi ang pinaka tama sa lahat ng desisyon niya.

Si Yoongi na pinakamamahal niya..

"Mhm, ano kayang iniisip ng babe ko?"

Pigil ang ngiting nilingon niya ang kasintahan niyang si Yoongi na tila may espesyal na pagtitipon dahil bihis na bihis ito ng formal black tuxedo.

"Just thinking about random things. Teka, may lakad ka ba? Bihis na bihis ka ah"

Yoongi just playfully laughs while walking towards the veranda where he is standing right at the moment.

"Yup,may lakad ako at kasama ka. Lika bihis ka babe"

"Sa'n naman punta naten? Baka mamaya dalhin mo na naman ako dun sa bahay ng parents mo like what you did two weeks ago! Sasapakin na talaga kita"

"Haha,bakit ayaw mo bang makilala ang family ko?"

"Siyempre gusto kaya lang dapat inabisuhan mo muna ako para hindi naman ako nagmukhang ewan kasi nga nawindang ako"

Tumawa ito ng malakas kaya kahit naiinis siya pag naaalala niya ang araw na yun,natawa na din siya dahil nga nakakahawa ang tawa nito. Yumakap pa ito sa kanya mula sa likuran niya.

"Oh sorry about that Babe. Saka kaya nga surprise diba? Haha,anyways go change your clothes. May party tayong pupuntahan"

"Sa'n nga? Ikaw Yoongi, luko-luko ka eh. Baka mamaya sa'n mo'ko dalhin lalo't wala akong alam tungkol sa bansang 'to"

"Pftt,di naman kita ipapahamak ah. Ikaw pa ba? Mahal kaya kita, kaya tara na wag ka ng magtanong okay? Hihintayin kita sa baba,Love you"

Mabilis pa siya nitong hinalikan sa lips bago siya iniwang hindi man lang nakakapag-react. He just shrugged clueless and just changed his clothes. Since formal na damit ang suot ni Yoongi,isinuot na lamang din niya ang kaparehas na tux na nasa ibabaw ng kama as if hinanda na yun ni Yoongi kanina pa para talaga sa kanya.

Kookmin's presents: Stuck with youWhere stories live. Discover now