Bulletproof: X [BTS+Yoongi] ✔️

35 •Bulletproof:X•

Şaşkınlıkla karşımda oturan Yerim'e bakıyordum. Kısacık saçları, güzel yüz hatları ve etrafa attığı güven dolu bakışları güzeldi.

Diğer koltuğa Jungkook ve Taehyung oturmuştu. Taehyung'un gergin bakışlarına karşı Jungkook'un hayran bakışları Yerim'in üzerinde dolanıyordu.

"Ee YeonHa na-"

"Yoongi'yi bekleyelim!" Taehyung panikle Yerim'in sözünü kesti. Aralarında imalı bir bakışma oldu. Ardından Yerim ciddi ifadesini silip bacak bacak üstüne attı "Merak etme Yoongi gelene kadar bir şey söylemeyeceğim. Sadece sohbet ediyorum."

Tekrar bana döndü.

Çok garipti. Ne söyleyecekti bu kadar önemlide hem Taehyung hem Yoongi bu kadar panik olmuştu. Çünkü Taehyung ona telefonla haber verdiğinde Yoongi resmen kükremişti.

Şimdi buraya geliyordu. Hafiften ellerim titremeye başlamıştı bile. Onu üç gündür, televizyon dışında, görmüyorum. Ne kadar özlediğimi itiraf etmek cidden utanç verici.

Beş dakika sonra zil çaldı. Ben bakmak istemediğim için Taehyung gidip baktı. Yoongi içeri öyle bir telaşla girdiki sanki birisi öldürüldü. Bakışları direk Yerim'i buldu. Bizi fark etmemişti bile.

"Sana Kore'ye dönme demiştim!" Öyle hızlı Yerim'in yanına gidip kolunu tuttuki anlayamadım bile. Kolunu sıkmıyordu ama aşırı sinirli ve sanki endişeli gibiydi.

Jungkook ve Taehyung aralarına girdi. Yerim hiçbir tepki vermedi. Sakin bir şekilde konuştu "Ben de sana beklemeyeceğimi söyledim."

Yoongi geriye bir adım attı, sonra benimle göz göze geldi. Çok uzun sürmüş gibiydi. Gözlerindeki sinir anında söndü, yerini sakin bir pişmanlığa bırakmış gibiydi. Ya da ben öyle hayal ediyorum. Büyük ihtimal ikinci seçenek.

"Ben-" sözünü yarıda kesti. Bakışlarını hemen yere çevirdi. Hepimiz ayakta dikiliyorduk.

"Eve gidelim, orada konuşuruz." Yerim'in kolunu tuttu. Ama Yerim kolunu hızla çekip tekrar koltuğa oturdu. Gözünü karşıya dikmiş, dik bir duruş sergilemişti. Seside bir o kadar net çıktı.

"Burada kalıp konuşacağım. Sen gidebilirsin."

Yoongi sıkıntıyla yüzünü ovaladı "Jungkook?"

Jungkook bir hmm sesi çıkardı.

Yoongi gözünü Yerim'den ayırmadan konuşmasını sürdürdü "Herkesi buraya çağırabilir misin? Konuşulması gereken önemli şeyler var."

Jungkook hemen telefonunu çıkardı. Yoongi son olarak Yerim'e sinirle baktı "Bundan sonra başına gelebilecek şeylerden sorumlu olmam."

Yerim umursamazca omuz silkti.

"Bunu kabullenerek geldim."

Odama geçip üstümü değiştirdim ve yatağıma oturdum.

Yine karışmıştı her şey.

Ağlamamak için kendimi sıktım.

Yine karışmıştı.

Hiçbir şeyin yolunda gitmemesi, bu kadar kötü olması normal değil. Büyü mü yapılmıştı acaba? Artık buna inanıyorum. Lanetliydik.

Odamdan çıkmak istemedim. Ama yaklaşık yarım saat sonra herkes geldi. Mecburen odadan çıktım. Manzara ilginçti. Jimin özel dans dersinden çıkmıştı, üstünde eşofman vardı. Diğerleride ne iş yapıyorsa onu yarım bırakarak gelmişti. Koltukların en başında Yerim oturuyordu. Bütün meraklı gözler ondaydı.