Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
hinintay 'ko silang dalawa bumalik, at ayun na nga. ba't parang umiyak si angela- pupuntahan ko sana sya kaso natigilan ako ni jihoon.
"hyung." napalingon ako kay jihoon na nasa tabi 'ko na pala, ang seryoso ng ekspresyon nya na naninibago tuloy ako sa kanya.
"angela, doon ka muna sa loob." sabi ni jihoon, tumango si angela at napatingin sakin, nagulat ako dahil binigyan nya ako ng isang 'fighting' gesture, napangiti naman ako ng konti. kaso biglang naging serious ang atmosphere saming dalawa ni jihoon.
"hyung, na-alala mo naman payo ko sayo diba?" tumango ako, "haist. ayoko lang kasi talaga umiyak ulit kapatid ko-"
"umiyak si angela?"
"yes, hyung, and dahil 'yun sayo." kumunot naman ang noo ko, "sakin?"
"mas matanda ka sakin, ikaw pa etong manhid? jusko naman hyung." puta, ano ba sinasabi nya-
"hindi parin ba obvious sayo na gusto ka rin ng kapatid ko hyung?!" napatigil ako dahil bigla nyang nilakasan boses nya. kasalanan ko bang hindi ko alam? kasalanan ko bang manhid ako? pucha, i should've seen this coming, i should be happy but- narinig kong ako pala ang dahilan kung bakit sya umiyak.
"h-hindi 'ko akalain-"
"hyung naman eh." ginulo na naman ni jihoon ang kanyang buhok.
"lalayo na ako." sabi ko sa kanya. sya naman ang kumunot ng noo ngayon. "baka kasi masaktan ko ulit-"
nilagay nya ang kanyang isang kamay sa balikat ko, "hyung, ipangako mo nalang sakin na hindi mo na sasaktan si angela ulit, okay na 'yun sakin." sabi nya.
"protektahan ko sya kahit ano mangyari." sabi ko, tumango naman sya. paalis na sana sya kaso tinawag ko sya ulit. "jihoon, uhm.."
"pwede 'ko bang ligawan si angela?"
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
